نمایش مختصر رکورد

dc.contributor.authorعباس دخت, حمیدfa_IR
dc.contributor.authorصفدری دوغایی, فرزانهfa_IR
dc.date.accessioned1399-07-08T21:28:43Zfa_IR
dc.date.accessioned2020-09-29T21:28:43Z
dc.date.available1399-07-08T21:28:43Zfa_IR
dc.date.available2020-09-29T21:28:43Z
dc.date.issued2016-09-22en_US
dc.date.issued1395-07-01fa_IR
dc.date.submitted2015-01-06en_US
dc.date.submitted1393-10-16fa_IR
dc.identifier.citationعباس دخت, حمید, صفدری دوغایی, فرزانه. (1395). ارتباط تلقیح بردی ریزوبیوم ژاپونیکم و قارچ میکوریزی با کلونیزاسیون ریشه و عملکرد کمی و کیفی سویا (Glycine max) در سطوح مختلف پتاسیم. دانش کشاورزی وتولید پایدار, 26(3), 57-70.fa_IR
dc.identifier.issn2476-4310
dc.identifier.issn2476-4329
dc.identifier.urihttps://sustainagriculture.tabrizu.ac.ir/article_5341.html
dc.identifier.urihttps://iranjournals.nlai.ir/handle/123456789/111230
dc.description.abstractبه منظور بررسی تأثیر قارچ میکوریزا، باکتری تثبیت کننده نیتروژن و کود پتاسیم بر عملکرد و اجزای عملکرد سویا، آزمایشی در سال 1391 در مزرعه تحقیقاتی دانشکده کشاورزی دانشگاه صنعتی شاهرود انجام شد. آزمایش به صورت فاکتوریل در قالب طرح پایه بلوک­های کامل تصادفی در چهار تکرار انجام گردید. فاکتورهای آزمایش شامل قارچ میکوریزا در دو سطح شاهد بدون قارچ و مایه زنی قارچ<em>Glomus intraradices</em>، باکتری تثبیت کننده نیتروژن (تلقیح و بدون تلقیح با باکتری <em>Bradyrhizobium japonicu</em><em>m</em>) و مصرف کود پتاسیم شامل0 صفر، 100 و 200 کیلوگرم در هکتار بصورت سولفات پتاسیم بودند. نتایج نشان داد بیشترین درصد کلونیزاسیون ریشه در تیمارعدم تلقیح باکتری بردی ریزوبیوم، مصرف قارچ میکوریزا و استفاده از 100 کیلوگرم کود پتاسیم به میزان 50/94 درصد و کمترین درصد کلونیزاسیون ریشه در تیمارشاهد (عدم مصرف باکتری ریزوبیوم و قارچ میکوریزا و کود پتاسیم) به میزان 25/75 درصد مشاهده شد. بیشترین عملکرد دانه در تیمار تلقیح با باکتری <em>بردی ریزوبیوم</em>، مصرف قارچ میکوریزا و کاربرد 200 کیلوگرم در هکتار کود پتاسیم به میزان 1211 کیلوگرم در هکتار و کمترین عملکرد مربوط به تیمار عدم تلقیح باکتری <em>بردی ریزوبیوم</em> ، مصرف قارچ میکوریزا و 100 کیلوگرم کود پتاسیم در هکتار به میزان 5/733 کیلوگرم در هکتار مشاهده شد. همچنین بیشترین درصد روغن در تیمارتلقیح با باکتری <em>بردی ریزوبیوم</em>، مصرف قارچ میکوریزا و کاربرد 100 کیلوگرم کود پتاسیم به میزان 26/21 درصد و کمترین درصد روغن در تیمار شاهد (عدم تلقیح باکتری بردی ریزوبیوم، عدم مصرف قارچ میکوریزا و عدم کاربرد کود پتاسیم) به میزان 49/18 درصد بدست آمد.fa_IR
dc.format.extent619
dc.format.mimetypeapplication/pdf
dc.languageفارسی
dc.language.isofa_IR
dc.publisherدانشگاه تبریزfa_IR
dc.publisherUniversity of Tabrizen_US
dc.relation.ispartofدانش کشاورزی وتولید پایدارfa_IR
dc.relation.ispartofJOURNAL OF AGRICULTURAL SCIENCE AND SUSTAINABLE PRODUCTIONen_US
dc.subjectاجزای عملکردfa_IR
dc.subjectعملکرد دانهfa_IR
dc.subjectروغن دانهfa_IR
dc.subjectسویاfa_IR
dc.subjectکلونیزاسیون ریشهfa_IR
dc.titleارتباط تلقیح بردی ریزوبیوم ژاپونیکم و قارچ میکوریزی با کلونیزاسیون ریشه و عملکرد کمی و کیفی سویا (Glycine max) در سطوح مختلف پتاسیمfa_IR
dc.typeTexten_US
dc.typeمقاله پژوهشیfa_IR
dc.contributor.departmentدانشکده کشاورزی، دانشگاه صنعتی شاهرودfa_IR
dc.contributor.departmentدانشکده کشاورزی، دانشگاه صنعتی شاهرودfa_IR
dc.citation.volume26
dc.citation.issue3
dc.citation.spage57
dc.citation.epage70


فایل‌های این مورد

Thumbnail

این مورد در مجموعه‌های زیر وجود دارد:

نمایش مختصر رکورد