نقش هماهنگی‌های برون سازمانی ناجا با دیگر سازمان‌های مرتبط در «کنترل ناآرامی‌های بعد از انتخابات دهمین دوره ریاست جمهوری (شهر تهران)»

Abstract

با مروری بر حوادث پس از دهمین دوره انتخابات ریاست جمهوری سال 1388 در شهر تهران و نحوه مدیریت ناآرامی‌های شهری توسط نیروی انتظامی جمهوری اسلامی ایران (ناجا) به همراه تحلیل میزان موفقیت‌های حاصله ناجا در انجام مأموریت‌های گوناگون مربوطه، می‌توان شواهدی از عدم به‌کارگیری کامل منطق موجود در دانش «مدیریت بحران» را در سازمان ناجا یافت. در این ارتباط، مطالعه حاضر تلاشی در جهت یافتن پاسخی علمی و عملی برای پرسش پژوهشی اساسی که «آیا ریشه مسئله عدم دستیابی سازمان ناجا به نتایج مطلوب و رضایت‌بخش در فرایند کنترل بحران‌های امنیت عمومی به وقوع پیوسته پس از دهمین انتخابات ریاست جمهوری سال 1388 شهر تهران و دیگر حوادث مشابه را می‌توان در عدم توجه کافی به ایجاد و توسعه «ساختارهای ارتباطی مناسب» بین سازمان ناجا و دیگر سازمان‌های خارجی مرتبط جستجو کرد یا خیر؟! است. روش پژوهش حاضر به لحاظ هدف کاربردی، و از نظر نوع، توصیفی است. جامعه آماری پژوهش حاضر شامل؛ فرماندهی انتظامی تهران بزرگ، راهنمایی و رانندگی ناجا در شهر تهران، سپاه پاسداران انقلاب اسلامی، نیروی مقاومت بسیج مستقر در شهر تهران، وزارت اطلاعات، شهرداری شهر تهران، سازمان آتش‌نشانی شهر تهران، خانه مطبوعات شهر تهران، بیمارستان‌ها و مراکز بهداشتی- درمانی شهر تهران. در این پژوهش، به منظور دستیابی به داده های پژوهشی مورد نیاز، تلاش شده است تا بر اساس منطق موجود در رویکرد "نمونه‌گیری خوشه‌بندی دو مرحله‌ای بندی" نمونه ای با حجم نهایی 165 واحد آزمایشی به طور تصادفی از جامعه آماری تحت بررسی استخراج و مورد مطالعه قرار گیرد. انجام مطالعات کتابخانه ای، اجرای مصاحبه های (غیر )حضوری، استفاده از پرسشنامه های طراحی شده توسط پژوهشگر، سه روشی است که مطالعه حاضر برای جمع آوری اطلاعات مورد نیاز خود استفاده نموده است. به جهت آزمون پایایی ابزار اندازه گیری استفاده شده (پرسشنامه ها) در فرایند مطالعه, از "آماره آلفای کرونباخ" استفاده شده است (0.812≤α≤0.923). همچنین، به منظور آزمون روایی محتوایی این ابزار، نظر نخبگان مرتبط با موضوع تحت مطالعه به همراه ادبیات و تئوری های نظری موجود مبنا گردیده است. تمامی مؤلفه‌ها و شاخص‌های عملیاتی (فرضیه‌های پژوهشی) به عنوان آزمون‌های آماری در سطح معناداری 0.05 توسط نرم‌افزار آماری SPSS 16.00 آزمون شده‌اند و نتایج حاصل مؤید برقراری تمامی مؤلفه‌ها و شاخص‌های تعریف شده است. همچنین، انجام آزمون ANOVA یک‌طرفه برای مقایسه میانگین آماری 8 خوشه ذکرشده بیان‌کننده این مطلب است که بیشترین سطح هماهنگی سازمان ناجا با «رسانه‌ها (مطبوعات)» و کمترین سطح با «بیمارستان‌ها و مراکز درمانی»قابل انتظار است که این خود پایه‌ای برای تدابیر بهبوددهنده آتی محسوب می‌شود. مطالعه حاضر عنصر هماهنگی بین سازمان ناجا با دیگر «سازمان‌های خارجی مرتبط» به عنوان عاملی بسیار کلیدی در حصول نتایج رضایت‌بخش در فرایند مدیریت و کنترل کاراتر «بحران‌های امنیت عمومی» معرفی و همچنین اتخاذ رویکرد شبکه‌ای به عنوان یک راه‌حل موردنیاز نهایی برای ایجاد هماهنگی کامل بین تمامی سازمان‌های که به نحوی در پیاده‌سازی امنیت عمومی پایدار در کشور مؤثر هستند را مورد پیشنهاد قرار می‌دهد.