تفسیر تطبیقی آیه «وَأْمُرْ بِالْعُرْفِ» از منظر مفسران فریقین

Abstract

آیه 199 سوره اعراف مشهور به آیه «وَأْمُرْ بِالْعُرْفِ» ازجمله مهم‌ترین آیات قرآنی است که بیان‌کننده اصول و قواعد اخلاقی و فقهی است، این آیه در بردارنده سه فقره است که مفسران فریقین در تبیین آن اشتراکات و اختلافاتی دارند که هدف تحقیق، تبیین و تحلیل آن است، پژوهش حاضر با روش تحلیل کیفی و به گونه تطبیقی به بررسی آیه از منظر مفسران فریقین پرداخته و اهم نتایج به‌دست‌آمده عبارت است از: فقره «خُذِ الْعَفْو» بیان‌کننده قاعده مدارا و تساهل در مواجهه با مردم است، فقره «وَأْمُرْ بِالْعُرْفِ» معروف‌هایی که دارای منشأ عقل، شرع، فطرت و سیره عقلا هستند، معتبر دانسته و بر اساس آن می‌توان از چنین عرف‌هایی به‌عنوان قرینه و ابزار در فهم دین بهره برد، فقره «وَ أَعْرِضْ عَنِ الْجاهِلِین‏» بر لزوم رویگردانی، عدم مقابله به مثل و تبعیت نکردن از جاهلان وسفیهان دلالت دارد. کلیدواژه‌ها: آیه عرف، تفسیر تطبیقی آیه «وَأْمُرْ بِالْعُرْفِ»، قرآن و عرف.