نمایش مختصر رکورد

dc.contributor.authorباقری, احسانfa_IR
dc.contributor.authorدهقان, علی نقیfa_IR
dc.contributor.authorآهنگری, کاوهfa_IR
dc.date.accessioned1399-07-08T21:15:38Zfa_IR
dc.date.accessioned2020-09-29T21:15:39Z
dc.date.available1399-07-08T21:15:38Zfa_IR
dc.date.available2020-09-29T21:15:39Z
dc.date.issued2020-03-20en_US
dc.date.issued1399-01-01fa_IR
dc.date.submitted2019-07-28en_US
dc.date.submitted1398-05-06fa_IR
dc.identifier.citationباقری, احسان, دهقان, علی نقی, آهنگری, کاوه. (1399). اثر پارامترهای عملیاتی مؤثر بر نشست سطح زمین در حفاری با دستگاه تعادلی فشار زمین EPBM (مطالعه موردی؛ تونل توسعه جنوبی خط 6 متروی تهران). مهندسی تونل و فضاهای زیرزمینی, 9(1), 83-100. doi: 10.22044/tuse.2019.8743.1373fa_IR
dc.identifier.issn2322-3111
dc.identifier.issn2322-570X
dc.identifier.urihttps://dx.doi.org/10.22044/tuse.2019.8743.1373
dc.identifier.urihttp://tuse.shahroodut.ac.ir/article_1796.html
dc.identifier.urihttps://iranjournals.nlai.ir/handle/123456789/106454
dc.description.abstractدر مطالعه حاضر اثر برخی از مهمترین پارامترهای عملیاتی دستگاه تعادلی فشار زمین (EPBM) در زمان حفاری تونل بر میزان تغییرشکل و نشست سطح زمین مورد بررسی قرار گرفته است. اساس این تحقیق، به صورت مدلسازی عددی به روش تفاضل محدود (FDM) و با استفاده از نرم‌افزار FLAC3D است. مدل عددی ابتدا بر اساس شرایط هندسی و مشخصات فیزیکی و مکانیکی تونل خط 6 متروی تهران در بخش توسعه جنوبی (کیلومتراژ 600+02) ساخته شده و سپس بر پایه روش "تونل نامرئی" کالیبره و صحت‌سنجی شده است. از اینرو، در قالب تحلیل‌های پارامتریکی، اثر تنش ژئواستاتیکی در سینه‌کار تونل و فضای اطراف سپر (آنالوس) و نیز فشار تزریق گروت/ملات در پشت سگمنت بر میزان نشست سطح زمین مورد بررسی قرار گرفت. نتایج نشان داد که با کاهش میزان فشار مرزی معادل (از kPa508 تا kPa 335) بر روی سینه کار و فضای آنالوس، تغییر زیادی در افزایش میزان نشست (از بازه 18/1 تا 48/1 میلیمتر) مشاهده نمی‌شود. همچنین نتایج حاصل از تحلیل پارامتریکی فشار گروت نشان داد که اعمال فشار گروت معادل با تنش ژئواستاتیکی قائم ( kPa335) نسبت به تنش ژئواستاتیکی افقی ( kPa357) در سینه کار تونل، اثر بیشتری در کنترل نشست سطح زمین دارد (به‌ترتیب 45/1 و 20/1 میلیمتر). ضریب فشار جانبی زمین کمتر از یک (K_0<1)، منجر به تخمین کمتر مقدار تنش ژئواستاتیکی افقی نسبت به تنش ژئواستاتیکی قائم شده است و در نتیجه اثرگذاری کمتر آن در کنترل میزان نشست سطح زمین مشاهده می‌شود. افزایش فشار گروت نسبت به تنش ژئواستاتیکی قائم منجر به کاهش قابل توجه نشست سطح زمین می‌گردد، اما افزایش بیش از اندازه این مقدار می‌تواند منجر به تغییرشکل و جابجایی‌های روبه بالا به صورت بالاآمدگی زمین در فاصله عرضی بیش از 20 متر (حدود 2 برابر قطر تونل) از محور تونل گردد.fa_IR
dc.format.extent2037
dc.format.mimetypeapplication/pdf
dc.languageفارسی
dc.language.isofa_IR
dc.publisherدانشگاه صنعتی شاهرود و انجمن تونل ایرانfa_IR
dc.publisherShahrood University of Technology & Iranian Tunneling Associationen_US
dc.relation.ispartofمهندسی تونل و فضاهای زیرزمینیfa_IR
dc.relation.ispartofTunneling & Underground Space Engineeringen_US
dc.relation.isversionofhttps://dx.doi.org/10.22044/tuse.2019.8743.1373
dc.subjectنشست سطح زمینfa_IR
dc.subjectماشین حفاری مکانیزه EPBMfa_IR
dc.subjectمدلسازی عددی 3Dfa_IR
dc.subjectروش تفاضل محدود (FDM)fa_IR
dc.subjectفشار سینه کارfa_IR
dc.subjectآنالوس و گروتfa_IR
dc.subjectخط 6 متروی تهرانfa_IR
dc.titleاثر پارامترهای عملیاتی مؤثر بر نشست سطح زمین در حفاری با دستگاه تعادلی فشار زمین EPBM (مطالعه موردی؛ تونل توسعه جنوبی خط 6 متروی تهران)fa_IR
dc.typeTexten_US
dc.typeمقاله پژوهشیfa_IR
dc.contributor.departmentدانشجوی کارشناسی‌ارشد؛ گروه مهندسی معدن، دانشکده فنی و مهندسی، واحد علوم و تحقیقات، دانشگاه آزاد اسلامی، تهرانfa_IR
dc.contributor.departmentاستادیار؛ گروه مهندسی معدن، دانشکده فنی و مهندسی، واحد علوم و تحقیقات، دانشگاه آزاد اسلامی، تهرانfa_IR
dc.contributor.departmentدانشیار؛ گروه مهندسی معدن، دانشکده فنی و مهندسی، واحد علوم و تحقیقات؛ دانشگاه آزاد اسلامی؛ تهرانfa_IR
dc.citation.volume9
dc.citation.issue1
dc.citation.spage83
dc.citation.epage100


فایل‌های این مورد

Thumbnail

این مورد در مجموعه‌های زیر وجود دارد:

نمایش مختصر رکورد