نمایش مختصر رکورد

dc.contributor.authorایزدی, محمد سعیدfa_IR
dc.contributor.authorمسعود, محمدfa_IR
dc.contributor.authorمعززی مهرطهران, امیر محمدfa_IR
dc.date.accessioned1399-07-08T21:14:11Zfa_IR
dc.date.accessioned2020-09-29T21:14:11Z
dc.date.available1399-07-08T21:14:11Zfa_IR
dc.date.available2020-09-29T21:14:11Z
dc.date.issued2016-10-22en_US
dc.date.issued1395-08-01fa_IR
dc.date.submitted2016-07-21en_US
dc.date.submitted1395-04-31fa_IR
dc.identifier.citationایزدی, محمد سعید, مسعود, محمد, معززی مهرطهران, امیر محمد. (1395). طراحی مدل جامع نگر در مطالعه پدیده افتراق شهری. فصلنامه مطالعات شهری, 5(20), 79-91.fa_IR
dc.identifier.issn2322-2875
dc.identifier.urihttp://urbstudies.uok.ac.ir/article_40908.html
dc.identifier.urihttps://iranjournals.nlai.ir/handle/123456789/105920
dc.description.abstractجدایی اجتماعی_فضایی در شهرها(یا افتراق شهری)، پدیده‌ای چند بُعدی است که در فضا و زمان حادث می‌شود. این پدیده تنها به واسطه فضاهای تکه‌تکه شده یا تمایزات و اختلافات اجتماعی_اقتصادی مشخص نمی‌شود بلکه در بیشتر مواقع مرزهای تقسیم از برهم کنش جمیع موارد و تمایزات شکل می‌گیرند؛ اما تاکنون نگرش به این پدیده و مواجهه با آن به صورت جامع صورت نگرفته است. افتراق شهری به طور ابتدایی مسئله‌ اجتماعی شناخته شده‌ای است اما به فضا به عنوان عاملی مؤثر در شکل‌گیری و گسترش آن توجه چندانی نشده است. به همین دلیل نیز برای رفع این پدیده، نام و نشانی از شیوه‌های تحلیلی توأمان فضایی و اجتماعی_اقتصادی دیده نمی‌شود. در مقاله حاضر با استفاده از شیوه خط سیر «توسعه نظریه» که مبتنی بر مرور ادبیات موضوع به منظور توسعه و تکامل نظریه‌های موجود است، مفهوم افتراق شهری، به گونه‌ای که شرح‌ دهنده دقیق و همه‌جانبه‌ای از واقعیت بوده و از قابلیت بالای پیش‌بینی در اجرا برخوردار باشد، بسط داده شده است. در فرایند بسط مفهومی، این پدیده به دلیل حمل معانی فضایی نهفته، پدیده‌ای فضایی و اجتماعی_اقتصادی معرفی شده و با توجه به سهم هریک از ابعاد در ظهور افتراق شهری، مدل بررسی و مطالعه جامع‌نگر، مشتمل بر چهار بخش (محدوده‌های دارای ویژگی افتراق فضایی، محدوده‌های دارای ویژگی جداافتادگی (افتراق کامل)، محدوده‌های دارای افتراق اجتماعی_اقتصادی و محدوده‌های فاقد جدایی اجتماعی_فضایی(یا محدوده‌های یکپارچه)) طراحی و پیشنهاد شده است. به منظور آزمون مدل، محلات شهر اصفهان انتخاب و مورد بررسی قرار گرفتند. سنجش وضعیت هر یک از 188 محله شهر و جایگاه آنها در مدل، حکایت از انطباق بالای نتایج با واقعیت و کارایی مدل در توصیف شرایط و جایگاه عرصه‌‌های شهری دارد. قرارگیری محلات محرومی مانند علیقلی‌آقا، زینبه، وحید، همت‌آباد، مارچین، جویباره، کوجان، بابوکان، شهشهان، اطشاران و قائمیه در محدوده افتراق کامل(جداافتادگی) و همچنین واقع شدن محلاتی مانند ملک، محدوده دانشگاه اصفهان، باغ نگار(آئینه‌خانه)، آبشار، سعادت‌آباد، هزار جریب، برازنده و شیخ اشراق (که از شرایط مطلوبی در هر دو بعد برخوردارند) در بخش فاقد افتراق مدل، گویای این واقعیت است. بر این اساس مدل جامع‌نگر پیشنهادی به واسطه ارائه تصویری واقعی از وضعیت افتراق محلات شهری می‌تواند به عنوان ابزاری در تصمیم‌سازی‌ها به کار رفته و با توجه به موقعیت قرارگیری محلات در هر یک از بخش‌های مدل، پایه‌ای برای تعریف اولویت‌ها و نوع اقدامات در برقراری توازن و برابری شهر به شمار آید.fa_IR
dc.format.extent3341
dc.format.mimetypeapplication/pdf
dc.languageفارسی
dc.language.isofa_IR
dc.publisherدانشگاه کردستانfa_IR
dc.relation.ispartofفصلنامه مطالعات شهریfa_IR
dc.relation.ispartofUrban Studies (Persian)en_US
dc.subjectافتراق شهریfa_IR
dc.subjectمدل جامع نگرfa_IR
dc.subjectاجتماعات محصورfa_IR
dc.subjectنواحی محرومfa_IR
dc.subjectجداافتادگیfa_IR
dc.subjectبرنامه ریزی شهریfa_IR
dc.titleطراحی مدل جامع نگر در مطالعه پدیده افتراق شهریfa_IR
dc.typeTexten_US
dc.typeمقاله پژوهشیfa_IR
dc.contributor.departmentعضو هیات علمی دانشگاه بوعلی سیناfa_IR
dc.contributor.departmentعضو هیات علمی دانشگاه هنر اصفهانfa_IR
dc.contributor.departmentدانشجوی دکتری دانشگاه هنر اصفهانfa_IR
dc.citation.volume5
dc.citation.issue20
dc.citation.spage79
dc.citation.epage91


فایل‌های این مورد

Thumbnail

این مورد در مجموعه‌های زیر وجود دارد:

نمایش مختصر رکورد