تأثیر میانقاب بر زمان تناوب قاب‌های خمشی فولادی و قاب های مهاربندی واگرا با در نظر گرفتن اندرکنش خاک و سازه

Abstract

آیین‌‌نامه‌‌های لرزه‌‌ای جهت تخمین زمان تناوب، روابط تجربی را پیشنهاد داده‌‌اند که معمولاً تابعی از ارتفاع و نوع اسکلت سازه بوده و در اکثر آنها تأثیر المان‌های غیرسازه‌ای مانند میانقاب‌‌ها، صرفاً در کاهش زمان تناوب لحاظ می‌شود. برای مثال استاندارد 2800 با اعمال ضریب 0/8 در زمان تناوب اصلی سازه‌های قاب خمشی، اثرات افزایش سختی ناشی از وجود میانقاب را در نظر می‌‌گیرد. این در حالی است که میزان سختی، ضخامت و یا درصد حضور میانقاب در پلان هر سازه‌، الزاماً ثابت نیست و اعمال یک ضریب ثابت برای تمامی سازه‌‌ها کمی سؤال‌برانگیز است. از این‌رو در این مقاله تأثیر پارامترهایی چون ارتفاع سازه، سختی میانقاب، درصد بازشو، درصد حضور میانقاب در پلان و همچنین اثر اندرکنش خاک و سازه بر زمان تناوب سازه‌های سه‌بعدی قاب خمشی و قاب مهاربندی واگرای فولادی 3 تا 18 طبقه مورد بررسی قرار گرفت و نتایج نشان داد که تغییرات سختی میانقاب، تأثیر چشمگیری در زمان تناوب سازه دارد، به‌‌گونه‌‌ای که میانقاب‌های مرسوم با مدول الاستیسیته بین 1000 تا 2000 مگاپاسکال، زمان تناوب سازه را به میزان 30 الی 60 درصد کاهش می‌دهند. در نهایت با محاسبه رگرسیون بر روی نتایج 2382 تحلیل، روابط جدیدی جهت تخمین دقیق‌تر زمان تناوب قاب‌های فولادی فوق پیشنهاد گردید.