نمایش مختصر رکورد

dc.contributor.authorرضایی, بهروزfa_IR
dc.contributor.authorیارمحمدیان, محمد حسینfa_IR
dc.contributor.authorمحمود زاده اردکانی, حسینfa_IR
dc.date.accessioned1399-08-22T03:39:55Zfa_IR
dc.date.accessioned2020-11-12T03:39:55Z
dc.date.available1399-08-22T03:39:55Zfa_IR
dc.date.available2020-11-12T03:39:55Z
dc.date.issued2017-04-01en_US
dc.date.issued1396-01-12fa_IR
dc.identifier.citationرضایی, بهروز, یارمحمدیان, محمد حسین, محمود زاده اردکانی, حسین. (1396). ارتباط سبک رهبری مدیران پرستاری با تعلل ورزی کارکنان پرستاری در بیمارستانهای تامین اجتماعی استان اصفهان. مجله مراقبت پرستاری و مامایی ابن‌سینا, 25(1), 60-68. doi: 10.21859/nmj-25018fa_IR
dc.identifier.issn2676-5748
dc.identifier.urihttps://dx.doi.org/10.21859/nmj-25018
dc.identifier.urihttp://nmj.umsha.ac.ir/article-1-1594-fa.html
dc.identifier.urihttps://iranjournals.nlai.ir/handle/123456789/518082
dc.description.abstractمقدمه: سبک رهبری مدیران پرستاری در میزان موفقیت و انجام بموقع خدمات پرستاری تاثیرگذار است. از طرفی تعلل ورزی پرستاران هزینه های ســنگین جانی و مالی در بر خواهد داشت. پژوهش حاضر با هدف تعیین رابطه سبک رهبری مدیران پرستاری و تعلل ورزی کارکنان پرستاری انجام شد. روش کار: پژوهش حاضر، مطالعه ای توصیفی هم بستگی است که در زمستان 1392 در بیمارستانهای تامین اجتماعی استان اصفهان انجام گرفت. جامعه پژوهش شامل کارکنان پرستاری و مامایی(950 نفر) و مدیران پرستاری (70 نفر) بود. تمام مدیران و 290 نفر از کارکنان به روش نمونه گیری تصادفی طبقه ای انتخاب شدند. داده ها توسط پرسشنامه های اطلاعات فردی، تعلل ورزی سازمانی و سبک رهبری باردنز - متزکاس که روایی و پایایی آن تایید شده بود جمع آوری و با آزمون ضریب هم بستگی در سطح معنا داری 0/05 تحلیل شد. یافته ها: اکثریت مدیران دارای سبک رهبری رابطه مدار و وظیفه مدار متوسط بودند اما تاکید مدیران بر سبک رهبری وظیفه مدار بیشتر بود. میزان تعلل ورزی کارکنان کم (12/99±52/46) بود. سبک رابطه مدار مدیران با مقیاس تعلل ورزی(0/176-= r ) و زیرمقیاس ناکارآمدی(0/191-= r ) کارکنان و سبک وظیفه مدار مدیران با زیرمقیاس بیزاری از تکلیف (0/110-= r ) کارکنان رابطه معکوس ضعیفی داشت اما این ارتباط معنادار نبود. نتیجه گیری: پایین بودن تعلل ورزی در کارکنان پرستاری و مامایی پدیده ای مثبت است که در عملکرد سازمان مورد بررسی اثرگذار است. با توجه به عدم رابطه بین سبک رهبری و تعلل ورزی کارکنان، انجام پژوهشهای آتی در وسعت بزرگتر توصیه می گردد.fa_IR
dc.format.extent236
dc.format.mimetypeapplication/pdf
dc.languageفارسی
dc.language.isofa_IR
dc.publisherدانشگاه علوم پزشکی همدانfa_IR
dc.relation.ispartofمجله مراقبت پرستاری و مامایی ابن‌سیناfa_IR
dc.relation.ispartofAvicenna Journal of Nursing and Midwifery Careen_US
dc.relation.isversionofhttps://dx.doi.org/10.21859/nmj-25018
dc.subjectتعلل ورزیfa_IR
dc.subjectرهبریfa_IR
dc.subjectمدیران پرستاریfa_IR
dc.subjectکارکنان پرستاری بیمارستانfa_IR
dc.subjectتامین اجتماعیfa_IR
dc.subjectپرستاریfa_IR
dc.titleارتباط سبک رهبری مدیران پرستاری با تعلل ورزی کارکنان پرستاری در بیمارستانهای تامین اجتماعی استان اصفهانfa_IR
dc.typeTexten_US
dc.typeپژوهشيfa_IR
dc.contributor.departmentاصفهان، فلاورجان، بلوار دانشگاه، دانشگاه آزاد اسلامی واحد فلاورجان، دانشکده پرستاری مامایی کدپستی: 8451731167 (نویسنده مسئول)fa_IR
dc.contributor.departmentدانشگاه علوم پزشکی اصفهانfa_IR
dc.contributor.departmentدانشگاه آزاد اسلامی فلاورجانfa_IR
dc.citation.volume25
dc.citation.issue1
dc.citation.spage60
dc.citation.epage68


فایل‌های این مورد

Thumbnail

این مورد در مجموعه‌های زیر وجود دارد:

نمایش مختصر رکورد