بررسی عوامل تغذیه‌ای و ترکیب بدنی دانش‌آموزان ورزشکار منتخب مقطع متوسطه شهر همدان

Abstract

زمینه و هدف: دانش نگرش و شیوه‌های تغذیه‌ای نیز یکی از موارد قابل توجه است که بر سلامت دانش‌آموزان مؤثر است. لذا هدف از پژوهش حاضر بررسی سطح عوامل تغذیه­ای (دانش نگرش، شیوه‌های تغذیه‌ای) و ترکیب بدنی دانش‌آموزان ورزشکار منتخب مقطع متوسطه شهر همدان بود. روش­ کار: در این مطالعه نیمه تجربی 372 نفر از دانش‌آموزان ۱۵ تا ۱۸ ساله در سال تحصیلی 97-98 در 4 گروه (پسر ورزشکار، پسر غیرورزشکار، دختر ورزشکار، دختر غیرورزشکار) و هر گروه 93 نفر به صورت خوشه‌ای تصادفی انتخاب شدند. پس از سنجش دانش، نگرش و شیوه‌های تغذیه‌ای دانش‌آموزان از طریق پرسشنامه (پارمنتر و واردل) و ارزیابی شاخص توده بدنی با سنجش قد و وزن، تحلیل نتایج در سطح آماری 05/0P< و با آزمون واریانس یک طرفه بررسی شد. یافته‌ها: نتایج نشان داد که بین سطح دانش همچنین سطح نگرش تغذیه‌ای دانش‌آموزان دختر و پسر، ورزشکار و غیرورزشکار تفاوت معنادار نبود. اما نمرات شیوه‌های تغذیه‌ای گروها تفاوت معنادار داشت. همچنین بین میزان شاخص توده بدنی دانش‌آموزان دختر و پسر، ورزشکار و غیرورزشکار تفاوت معنادار بود. نتایج آزمون همبستگی پیرسون نشان داد، شاخص توده بدنی با دانش تغذیه‌ای همبستگی منفی و با نگرش تغذیه‌ای همبستگی منفی و معنادار بود، اما همبستگی شاخص توده بدنی با شیوه‌های تغذیه‌ای معنادار نبود. نتیجه‌گیری: طبق نتایج، دانش‌آموزان وضعیت تغذیه­ای نامناسبی دارند. با ارتقاء دانش، نگرش تغذیه­ای و فعالیت ورزشی می‌توان با اصلاح شیوه‌های تغذیه­ای و تغییرات مثبت در ترکیب بدنی، سلامتی آن­ها را بهبود بخشید.