نمایش مختصر رکورد

dc.contributor.authorشریفی فرد, فاطمهfa_IR
dc.contributor.authorحاجی محمدحسینی, مهساfa_IR
dc.contributor.authorاکبری, ولی‌اللهfa_IR
dc.contributor.authorصادقی, رقیهfa_IR
dc.contributor.authorیعقوبی کوپایی, سعیدfa_IR
dc.contributor.authorشعوری بیدگلی, علیرضاfa_IR
dc.contributor.authorآسایش, حمیدfa_IR
dc.date.accessioned1399-08-22T23:50:50Zfa_IR
dc.date.accessioned2020-11-12T23:50:50Z
dc.date.available1399-08-22T23:50:50Zfa_IR
dc.date.available2020-11-12T23:50:50Z
dc.date.issued2019-04-01en_US
dc.date.issued1398-01-12fa_IR
dc.identifier.citation(2019). Qom Univ Med Sci J, 13(1), 70-77. doi: 10.29252/qums.13.1.70en_US
dc.identifier.issn1735-7799
dc.identifier.issn2008-1375
dc.identifier.urihttps://dx.doi.org/10.29252/qums.13.1.70
dc.identifier.urihttp://journal.muq.ac.ir/article-1-2179-fa.html
dc.identifier.urihttps://iranjournals.nlai.ir/handle/123456789/553798
dc.description.abstractزمینه و هدف: تمایل به ترک حرفه پرستاری می‌تواند کمبودهای موجود در زمینه تأمین نیروی کار پرستار را تشدید کند که در نهایت، اثرات منفی بر کیفیت ارائه خدمات سلامت در پی خواهد داشت. مطالعه حاضر با هدف تعیین وضعیت تمایل به ترک حرفه پرستاری در مراکز آموزشی درمانی شهر قم صورت گرفت. روش بررسی: این مطالعه به روش مقطعی در بین پرستاران شاغل در مراکز آموزشی درمانی وابسته به دانشگاه علوم پزشکی قم انجام شد. نمونه‌ها پس از تهیه لیست پرستاران شاغل، به تعداد 207 پرستار از شش مرکز آموزشی - درمانی به‌طور تصادفی ساده انتخاب شدند. ابتدا شرکت‌کنندگان پرسشنامه‌های اطلاعات دموگرافیک را تکمیل کردند، سپس تمایل به ترک حرفه پرستاری به‌عنوان یک سؤال مورد سنجش قرار گرفت. داده‌ها با استفاده از شاخص‌های آمار توصیفی و رگرسیون لجستیک تحلیل شدند. یافته‌ها: میزان تمایل به ترک حرفه پرستاری در بین شرکت‌کنندگان، 6/54% بود. میزان تمایل به ترک حرفه در بین پرستاران مرد، 5/2 برابر بیش از زنان بود  (31/6-03/1CI: 95%، 55/2=OR). همچنین تحلیل چندمتغیره رگرسیون لجستیک نشان داد کارکردن در شیفت ثابت صبح بخش‌های داخلی - جراحی، سابقه کاری کمتر از 10 سال و داشتن اضافه‌کاری، به میزان معنی‌داری سبب افزایش تمایل به ترک حرفه پرستاری می‌شود. نتیجه‌گیری: براساس نتایج این مطالعه، میزان تمایل به ترک حرفه پرستاری در مراکز آموزشی درمانی شهر قم قابل‌توجه است؛ بنابراین با در نظر گرفتن متغیرهای مؤثر بر افزایش این پدیده در بین پرستاران، باید برنامه جامعی برای بهبود این متغیر و پیامدهای آن ارائه گردد.fa_IR
dc.format.extent867
dc.format.mimetypeapplication/pdf
dc.languageفارسی
dc.language.isofa_IR
dc.relation.ispartofQom Univ Med Sci Jen_US
dc.relation.ispartofمجله دانشگاه علوم پزشکی قمfa_IR
dc.relation.isversionofhttps://dx.doi.org/10.29252/qums.13.1.70
dc.subjectتمایل به ترک حرفهfa_IR
dc.subjectپرستاریfa_IR
dc.subjectپرستاری - آموزشfa_IR
dc.subjectپرستاری – درمانfa_IR
dc.subjectایرانfa_IR
dc.subjectپرستاری-جراحی-ویژه-کودکانfa_IR
dc.titleوضعیت تمایل به ترک حرفه پرستاری و برخی عوامل مرتبط در مراکز آموزشی درمانی شهر قمfa_IR
dc.typeTexten_US
dc.typeمقاله پژوهشيfa_IR
dc.contributor.departmentگروه هوشبری، دانشکده پیراپزشکی، دانشگاه علوم پزشکی قمfa_IR
dc.contributor.departmentگروه فوریت‌های پزشکی، دانشکده پیراپزشکی، دانشگاه علوم پزشکی قمfa_IR
dc.contributor.departmentگروه روانپزشکی، دانشکده پزشکی، دانشگاه علوم پزشکی قمfa_IR
dc.contributor.departmentمرکز آموزشی درمانی الزهرا، دانشگاه علوم پزشکی قمfa_IR
dc.contributor.departmentکمیته تحقیقات دانشجویی، دانشگاه علوم پزشکی قمfa_IR
dc.contributor.departmentگروه اتاق عمل، دانشکده پیراپزشکی، دانشگاه علوم پزشکی گیلانfa_IR
dc.contributor.departmentگروه فوریت‌های پزشکی، دانشکده پیراپزشکی، دانشگاه علوم پزشکی قمfa_IR
dc.citation.volume13
dc.citation.issue1
dc.citation.spage70
dc.citation.epage77


فایل‌های این مورد

Thumbnail

این مورد در مجموعه‌های زیر وجود دارد:

نمایش مختصر رکورد