مدل‏سازی الگوریتم درک عمق دید خلبان برای جلوگیری از برخورد به مانع در فاز فرود هواپیما تجاری

Abstract

چکیده این مقاله روش جدیدی برای درک عمق براساس عملکرد چشم انسان در ناوبری فاز فرود هواپیماهای تجاری ارائه می‏دهد. سیستم پیشنهاد شده برای شرایطی که دید محدود است، زیرساخت‏های لازم در فرودگاه وجود ندارند و یا ابزار‏های ناوبری دچار مشکل شده‏اند و اطلاعات نادرست ارائه می‏دهند طراحی شده است. واحد اندازه‏گیری اینرسی(IMU) و داده‏های مدل دیجیتالی ارتفاع(DEM) در ارتفاع بالاتر از 60 متر از سطح زمین با هم ترکیب شده و منطقه فرود شبیه‏سازی می‏شود. با رسیدن به ارتفاع زیر 60 متر داده‏های دوربین مادون قرمز رو به جلو(FLIR) به ورودی سیستم اضافه می‏شود. در نتیجه نقشه محیط بصورت بلادرنگ هنگام فرود بروز می‎شود. در این مرحله برای درک عمق، روش تطبیق چشم به شبیه‏سازی اضافه می‏شود. در این بررسی از روش پسا رندر گوسی برای اجرای "الگوریتم تاری تمرکز زدایی چشم" استفاده شده است. نتایج شبیه‏سازی با استفاده از استاندارد‏های سنجش کیفی "سیستم بصری شبیه‏ساز کامل پرواز (FSTD)" ارزیابی شده است. نتایج بدست آمده بیانگر افزایش دقت روش پیشنهادی در زمینه‏های رزولوشن تصویر، زاویه دید خلبان، سرعت رندر فریم‏ها و تاخیر نمایش تصاویر است.