مقایسه کاربرد پوتریسین و تیمار گرمایی بر کیفیت انبارمانی دو رقم گلابی «شاه میوه» و «اسپادونا»

Abstract

گلابی یکی از میوه‌های مهم مناطق معتدله در حدود 50 کشور از سراسر جهان است. ارقام گلابی شاه‌میوه و اسپادونا در سه مرحله در زمان داشت با غلظت‌های مختلف پوتریسین (صفر، 5/0، 1 و 2 میلی‌مولار) مه‌افشانی شدند و پس از برداشت در همان غلظت‌های پوتریسین غوطه‌ور شدند و هم‌چنین از تیمار گرمایی (40 و 50 درجه سانتی‌گراد و شاهد) به‌صورت غوطه‌وری استفاده گردید. میوه‌ها بعد از تیمار در دمای1 ±0درجه سانتی گراد به‌مدت 5 ماه نگهداری شدند. آزمایش بر پایه فاکتوریل در قالب طرح کاملاً تصادفی با 3 تکرار انجام شد. میوه ها در طول دوره نگهداری هر سه هفته یکبار از انبار خارج و از نظر فاکتور های مختلف کمی و کیفی مثل رنگ سطحی، کاهش وزن، سفتی بافت میوه، pH، اسیدیته قابل تیتراسیون، مواد جامد محلول، شاخص طعم و ویتامین C مورد اندازه گیری قرار گرفتند. نتایج نشان داد سفتی، pH و شاخص طعم در رقم شاه میوه نسبت به اسپادونا بیشتر است. زاویه هیو، درخشندگی، کاهش وزن، TAو TSS در رقم اسپادونا بیشتر از رقم شاه میوه می باشد. تیمارهای 1 و 2 میلی مولار پوتریسین بیش ترین سفتی و کم ترین مقدار pH، TSSو شاخص طعم را در هر دو رقم نشان دادند. تیمار گرمایی40 و 50 درجه سانتی-گراد به‌ترتیب در رقم های شاه میوه و اسپادونا باعث افزایش TSS و شاخص طعم شد. در کل رقم اسپادونا از نظر اکثر خصوصیات کمی و کیفی برای عرضه به بازار و نگهداری در انبار بهتر از رقم شاه میوه می باشد.