نمایش مختصر رکورد

dc.contributor.authorطيبه طيبانيfa_IR
dc.contributor.authorآيت اله سهرابيfa_IR
dc.contributor.authorراحله سموعيfa_IR
dc.date.accessioned1399-12-09T04:22:28Zfa_IR
dc.date.accessioned2021-02-27T04:22:39Z
dc.date.available1399-12-09T04:22:28Zfa_IR
dc.date.available2021-02-27T04:22:39Z
dc.date.issued2013-02-25en_US
dc.date.issued1391-12-07fa_IR
dc.date.submitted2012-12-23en_US
dc.date.submitted1391-10-03fa_IR
dc.identifier.citationطيبه طيباني, آيت اله سهرابي, راحله سموعي. (1391). فرسودگي شغلي در درمانگران مراكز ترك اعتياد داراي مجوز و ارتباط آن با ويژگي‌هاي فردي و شغلي آن‌ها در شهر اصفهان*. مدیریت اطلاعات سلامت, 0(0)fa_IR
dc.identifier.issn1735-7853
dc.identifier.issn1735-9813
dc.identifier.urihttp://him.mui.ac.ir/index.php/him/article/view/1024
dc.identifier.urihttps://iranjournals.nlai.ir/handle/123456789/781623
dc.description.abstractمقدمه: با توجه به افزايش مراكز درمان اعتياد در كشور و اهميت موضوع بررسي سلامت درمانگران مراكز ترك اعتياد، به دليل ارتباط آنان با بيماران دچار آسيب، اين مطالعه با هدف تعيين فرسودگي شغلي درمانگران مراكز ترك اعتياد دارای مجوز شهر اصفهان در رابطه با ويژگي‌هاي فردي و شغلي آن‌ها انجام گرفت. روش بررسی: پژوهش حاضر از نوع کاربردی و از دسته‌ی مطالعات تحليلي- مقطعي بود که بر روي 137 درمانگر مراكز ترك اعتياد شهر اصفهان (34 پزشك، 14 روانپزشك، 42 روانشناس و 46 پرستار) در سال 1389 انجام شد. ابزار سنجش، پرسش‌نامه‌ی فرسودگی شغلی Maslach (MBI یا Maslach burnout inventory) -که پایایی آن از طریق Cronbsch's alpha تأیید شد (87/0 = α)- و پرسش‌نامه‌ی جمعيت شناختي بود. نمونه‌ها به صورت تصادفي ساده انتخاب و پرسش‌نامه‌ها در ميان آنان توزيع شد. داده‌ها تحت نرم‌افزار SPSS نسخه‌ی 18 (version 18, SPSS Inc., Chicago, IL) با استفاده از آزمون t، ضريب همبستگي و تحليل واريانس تحليل شدند. یافته‌ها: ميانگين نمره‌ی فرسودگي شغلي (43/32)، خستگي هيجاني (79/13)، مسخ شخصيت (44/4) در درمانگران مورد مطالعه در حد خفيف و كاهش كفايت شخصي ایشان (87/14) متوسط گزارش شد. همچنين بين فرسودگي شغلي با متغير سابقه‌ی كار، رابطه‌ی مستقيم معنی‌دار و با رضايت از درآمد، علاقه به كار و نگرش نسبت به اثربخش بودن كار، رابطه‌ی معكوس معنی‌دار مشاهده شد. نتيجه‌گيري: نتايج بيانگر آن است كه فرسودگي هر چند خفيف، اما به نحو قابل ملاحظه در ميان درمانگران وجود دارد، به طوري كه شدت آن در ابعاد خستگي هيجاني و كاهش كفايت شخصي، نگران كننده است. بنابراين، شناخت عوامل مستعد كننده و كاهش دهنده در ابعاد فردي، سازماني و محيطي ضروري است. واژه‌های کلیدی: فرسودگي شغلي؛ درمانگران؛ مراكز ترك اعتيادfa_IR
dc.languageفارسی
dc.language.isofa_IR
dc.publisherدانشگاه علوم پزشکی اصفهانfa_IR
dc.relation.ispartofمدیریت اطلاعات سلامتfa_IR
dc.subjectفرسودگي شغليfa_IR
dc.subjectدرمانگرانfa_IR
dc.subjectمراكز ترك اعتياد داراي مجوزfa_IR
dc.subjectويژگي‌هاي فردي و شغليfa_IR
dc.titleفرسودگي شغلي در درمانگران مراكز ترك اعتياد داراي مجوز و ارتباط آن با ويژگي‌هاي فردي و شغلي آن‌ها در شهر اصفهان*fa_IR
dc.typeTexten_US
dc.contributor.departmentكارشناس ارشد مديريت آموزشي، مؤسسه‌ي فرهنگ پژوهان دانش، اصفهان، ايرانfa_IR
dc.contributor.departmentپزشك عمومي، ‌دانشكده‌ي پزشكي، دانشگاه علوم پزشكي اصفهان، اصفهان، ايرانfa_IR
dc.contributor.departmentكارشناس ارشد، روانشناسي،‌ مركز تحقيقات عوامل اجتماعي مؤثر بر سلامت، دانشكده‌ي پزشكي، دانشگاه علوم پزشكي اصفهان، اصفهان، ايرانfa_IR
dc.citation.volume0
dc.citation.issue0


فایل‌های این مورد

فایل‌هااندازهقالبمشاهده

فایلی با این مورد مرتبط نشده است.

این مورد در مجموعه‌های زیر وجود دارد:

نمایش مختصر رکورد