طرح جا و مکان در بازسازی بخش اورژانس بیمارستان شریعتی اصفهان

Abstract

مقدمه: مطالعات طرح جا و مکان جهت پاسخ‌گویی بهتر به نیازها و افزایش کارایی فضاهای فیزیکی بیمارستان انجام می‌شود. از این رو، هدف عمده‌ی این پژوهش، اصلاح فرایندهای گردش کار بخش اورژانس از طریق مطالعه‌ی طرح جا و مکان در روند بازسازی بخش اورژانس بیمارستان دکتر شریعتی اصفهان به عنوان یکی از بزرگ‌ترین بیمارستان‌های استان در سال 1390 در امر رسیدگی به بیماران اورژانسی بود. روش بررسي: پژوهش حاضر یک مطالعه‌ی توصیفی از نوع موردی، مرتبط با فضاهای بخش اورژانس بیمارستان شریعتی در سال 1390 بود. داده‌ها در 4 قسمت بررسی شرح وظایف و عملکردها، جریان گردش کار، چالش‌ها، فضاهای موجود و تغییرات طراحی، تقسیم‌بندی شدند و مشاهدات مستقیم جهت تدوین فرایندهای موجود کاری مطابق با کلیه‌ی فضاهای بالینی و پشتیبانی موجود در نقشه‌های بخش اورژانس سال 1390، از طریق پرسش‌نامه‌ی استاندارد (مدیریت سازمان تأمین اجتماعی استان) جمع‌آوری گردید. در نهایت تحلیل داده‌ها از طریق نرم‌افزار Excel انجام شد. يافته‌ها: از بین 6 هدف بازسازی، «راه‌اندازی تریاژ» اولویت اول را به خود اختصاص داد و در میان فرایندها و فضاهای بخش، فرایندهای پذیرش بیماران اورژانسی، مسمومیت و کودکان و فضاهای ورودی، تریاژ و قسمت بیماران بدحال و غیر بدحال اساسی‌ترین تغییرات را منطبق بر اولویت‌های استخراج شده داشتند. نتيجه‌گيري: با توجه به استانداردهای اعتباربخشی مبنی بر الزام رعایت استانداردهای واحد ساختمان، ضروری است مدیران بیمارستان‌ها به واحد مذکور -که یکی از علل مهم رضایتمندی است- توجه خاصی داشته باشند و این روش ساده، جامع و قابل اجرای مطالعه را در طی بازسازی بخش‌های بیمارستان، اصلاح عملکردها و فرایندها، تدوین برنامه‌ی بهبود کیفیت واحد ساختمان منطبق بر استانداردهای اعتباربخشی به کار گیرند. واژه‌‌هاي کليدي: بیمارستان‌ها؛ خدمات اورژانس بیمارستان؛ طرح جا و مکان