ارزیابی و مقایسه مدل مفهومی رفتار مصرف‌‌کنندگان میگو در نواحی سه‌‌گانه جغرافیایی کشور

Abstract

افزایش سرانه مصرف میگو در کشور، نیازمند بررسی رفتار مصرف‌‌کنندگان است تا از این طریق محصولی مطابق علایق جامعه مصرف تولید و موانع مصرف رفع گردد. از آنجایی که رفتار مصرف‌‌کنندگان یک نوع ماده غذایی (میگو) ممکن است در مناطق مختلف متفاوت باشد، ارزیابی این تفاوت به ارائه راهکارهایی مرتبط با افزایش سرانه کمک می‌‌کند. هدف از مطالعه حاضر بررسی و مقایسه رفتار مصرف‌‌کنندگان میگو در نواحی سه‌‌گانه جغرافیایی کشور یعنی نواحی ساحلی، مرکزی و کوهستانی است. ابزار جمع‌آوری اطلاعات این تحقیق، پرسش‌‌نامه (تکمیل‌‌شده در نیمه دوم سال 97) و روش تجزیه و تحلیل آماری، مدل‌‌سازی معادلات ساختاری (لیزرل) بود. یافته‌‌ها نشان داد در نواحی ساحلی بر خلاف نواحی مرکزی و کوهستانی، راحتی طبخ میگو و بسته‌‌بندی بر نگرش افراد و همچنین فاکتور دسترسی بر سازه کنترل رفتار اثر معنی‌‌داری ندارد. در ادامه مشخص شد در نواحی مرکزی و کوهستانی بر خلاف نواحی ساحلی، زمان و مکان مصرف بر سازه کنترل رفتار موثر نیست. مطابق نتایج در نواحی ساحلی و کوهستانی مهم‌‌ترین متغیر موثر بر نگرش افراد، کیفیت میگو بود اما در نواحی مرکزی متغیر بسته‌‌بندی جایگزین کیفیت شد. در مناطق ساحلی و مرکزی اثر قیمت بر کنترل رفتار نسبت به سایر فاکتورها برجسته‌‌تر بود اما در نواحی کوهستانی، دسترسی موثرترین عامل بر سازه کنترل رفتار ثبت شد. طبق یافته‌‌ها، در هر سه منطقه فاکتورهای نوع عرضه و فراوری و همچنین درآمد خانوار به صورت مثبت و معنی‌‌داری بترتیب بر سازه‌‌های نگرش و کنترل رفتار موثر بودند. بنابراین با توجه به تفاوت در رفتار مصرف‌‌کنندگان میگو در نواحی سه‌‌گانه، دست‌‌اندرکاران صنعت تولید و عرضه میگو به منظور ارتقاء سرانه مصرف، باید سیاست‌‌هایی راهبردی متناسب با بازارهای هدف هر ناحیه اتخاذ نمایند.