راهکارهایی برای ارتقای تعهد سازمانی اعضای هیئت علمی دانشگاه علوم پزشکی ایران

Abstract

زمینه و هدف تعهد سازمانی شامل رفتارهایی است که کارکنان را به تلاش برای دستیابی به اهداف مؤسسه، اشتیاق به ماندن در سازمان و پایبندی به ارزش‌های آن سوق می‌دهد. مطالعه حاضر با هدف برنامه‌ریزی برای ارتقاء تعهد سازمانی اعضای هیئت علمی دانشگاه علوم پزشکی ایران طراحی و اجرا شد . روش بررسی پژوهش حاضر یک مطالعه ترکیبی است که از تابستان سال 1399 تا خرداد ماه سال 1402 در دانشگاه علوم پزشکی ایران اجرا شد. ابتدا به‌منظور شناسایی وضعیت موجود، پرسش‌نامه آلن و میر ویرایش 2004 به‌صورت آنلاین در اختیار اعضای هیئت علمی دانشگاه قرار گرفت. داده‌ها با استفاده از آمار توصیفی و آنالیز واریانس تجزیه‌وتحلیل شدند. سپس 15 مصاحبه با اعضای هیئت علمی داوطلب به‌صورت هدفمند و با حداکثر تنوع و تحلیل براساس روش گرانهیم و لاندمن انجام شد. نتایج به اعضای هیئت رئیسه دانشگاه ارائه و راهکارهای عملیاتی پیشنهاد شد. یافته‌ها محدوده نمره کسب‌شده در مرحله نخست (74-124) با میانگین 99/86 و بالاتر از متوسط است. میانگین نمرات در هریک از ابعاد تعهد عاطفی، مستمر و هنجاری به‌ترتیب (4/39، 4/4،9/05) به دست آمد که بیشترین نمره مربوط به تعهد عاطفی بود. نتایج بخش کیفی نشان داد مؤلفه‌های اثرگذار بر تعهد سازمانی اعضای هیئت علمی شامل عوامل فردی، سازمانی و فراسازمانی است. بر همین اساس راهکارهای پیشنهادی شامل تدوین معیارهای شایسته‌سالاری برای پست‌های کلیدی دانشگاه، بازنگری نحوه انتصابات و عزل‌ها، نظارت، پایش عملکرد رؤسا در توزیع عادلانه منابع و موارد نقض قوانین بیشترین اولویت را برای مشارکت‌کنندگان داشتند. نتیجه‌گیری مهم‌ترین عامل ارتقای تعهد سازمانی توجه به شایسته‌سالاری بود. پیشنهاد می‌شود مطالعه‌ای با هدف تدوین معیارهای شایسته‌سالاری انجام شود تا با عینی نمودن عزل و نصب‌ها احساس تبعیض در افراد کمتر شود و به تبع آن تعهد سازمانی افراد افزایش یابد.