بررسی فراوانی ژن‌های کدکننده انتروتوکسین و الگوی مقاومت آنتی‌بیوتیکی ایزوله‌های استافیلوکوکوس اورئوس مقاوم به متی‌سیلین جداشده از نمونه‌های مواد غذایی عرضه ‌شده در شهرستان شهرکرد

Abstract

استافیلوکوکوس اورئوس مقاوم به متی‌سیلین به‌دلیل توانایی در ایجاد طیف گسترده‌ای از مسمومیت‌های غذایی، از مهم‌ترین تهدیدکننده‌های سلامتی بشر بوده که پایش آن در مواد غذایی حائز اهیمت است. هدف از مطالعه حاضر بررسی فراوانی ژن‌های کدکننده انتروتوکسین و الگوی مقاومت آنتی‌بیوتیکی ایزوله‌های استافیلوکوکوس اورئوس مقاوم به متی‌سیلین جداشده از نمونه‌های مواد غذایی عرضه ‌شده در شهرستان شهرکرد بود. 450 نمونه مواد غذایی شامل لبنیات سنتی، سالاد و ناگت از مراکز عرضه در شهرستان شهرکرد به‌صورت تصادفی جمع‌آوری و به آزمایشگاه انتقال داده شد. از روش استاندارد برای جداسازی استافیلوکوکوس و از روش diffusion Disk برای ارزیابی مقاومت آنتی‌بیوتیکی استفاده شد. نتایج نشان داد که بیشترین آلودگی به استافیلوکوکوس اورئوس مربوط به لبنیات 14 درصد، سالاد 66/10 درصد و ناگت 2/2 درصد بودند. شیوع استافیلوکوکوس اورئوس مقاوم به متی‌سیلین در نمونه‌های لبنیات 71 درصد، سالادها 58/64 درصد و ناگت 30 درصد بود. بیشترین و کمترین شیوع ژن به‌ترتیب مربوط به SEA (24/39 درصد)، SEB (18/17 درصد)، SEC (49/14 درصد)، SED (27/2 درصد) و SEE (88/5 درصد) بود. نتایج مقاومت آنتی‌بیوتیکی نشان داد که بیشترین مقاومت مربوط به جنتامایسین، سولفامتاکسازول و کمترین مقاومت مربوط به آمپی‌سیلین و آمیکاسین بود. نظر به فراوانی استافیلوکوکوس اورئوس مقاوم به متی‌سیلین و حضور همزمان چندین ژن کدکننده در لبنیات، سالاد و ناگت‌ها، ضرورت وجود نظارت‌های بهداشتی بر تولید و عرضه نگهداری مواد غذایی را بیشتر می‌کند، همچنین استفاده از آنتی‌بیوتیک در خصوص رخداد مسمومیت‌های ناشی از استافیلوکوکوس اورئوس باید محدود گردد.