نمایش مختصر رکورد

dc.contributor.authorانصاری نیک, حسینfa_IR
dc.contributor.authorدهقانی, محمد رضاfa_IR
dc.contributor.authorیوسف الهی, مصطفیfa_IR
dc.contributor.authorموسایی, امیرfa_IR
dc.contributor.authorراشکی, احمدfa_IR
dc.contributor.authorامیدی, آرشfa_IR
dc.date.accessioned1403-12-20T21:33:22Zfa_IR
dc.date.accessioned2025-03-10T21:33:22Z
dc.date.available1403-12-20T21:33:22Zfa_IR
dc.date.available2025-03-10T21:33:22Z
dc.date.issued2025-02-19en_US
dc.date.issued1403-12-01fa_IR
dc.date.submitted2024-06-02en_US
dc.date.submitted1403-03-13fa_IR
dc.identifier.citationانصاری نیک, حسین, دهقانی, محمد رضا, یوسف الهی, مصطفی, موسایی, امیر, راشکی, احمد, امیدی, آرش. (1403). ﺗﺎﺛﯿﺮ افزودن سطوح مختلف مکمل سلنیوم مخمر و نانوذرات سلنیوم ﺑﺮ ﺟﻤﻌﯿﺖ ﭘﺮوﺗﻮزوآیی و غلظت آمونیاک ﺷﮑﻤﺒﻪ بره‌های نر پرواری بلوچی (بومی سیستان). تازه ها در میکروب شناسی دامپزشکی, 7(2), 63-71. doi: 10.22034/nfvm.2024.460687.1245fa_IR
dc.identifier.issn2645-4491
dc.identifier.issn2676-5004
dc.identifier.urihttps://dx.doi.org/10.22034/nfvm.2024.460687.1245
dc.identifier.urihttps://nfvm.uoz.ac.ir/article_212454.html
dc.identifier.urihttps://iranjournals.nlai.ir/handle/123456789/1125160
dc.description.abstractاین پژوهش به‌منظور بررسی تأثیر مکمل نانوسلنیوم و سلنیوم -مخمر بر جمعیت جنس‌های مختلف پروتوزآ و غلظت نیتروژن آمونیاکی مایع شکمبه با استفاده از 30 رأس بره نر بلوچی‌ با میانگین‌ وزن اولیه‌ 33/0±56/21 کیلوگرم در قالب‌ یک‌ طرح کاملاً تصادفی‌ با 5 تیمار و ٦ تکرار به‌ مدت 70 روز (14 روز عادت‌پذیری و 56 روز آزمایش‌) انجام شد. گروه‌های آزمایشی شامل 1) شاهد (جیره فاقد مکمل سلنیوم)، 2، 3 و 4) به‌ترتیب تغذیه با 4/0، 8/0 و 2/1 میلی‌گرم سلنیوم از منبع سلنیوم- مخمر و 5) تغذیه با 4/0 میلی‌گرم سلنیوم از مکمل نانوسلنیوم بودند. نتایج نشان داد که تعداد پروتوزآ در گروه‌های دریافت کننده 8/0 و 2/1 میلی‌گرم سلنیوم از منبع سلنیوم- مخمر و 4/0 میلی‌گرم به شکل نانوسلنیوم، بیشتر از گروه شاهد بود (05/0>P). هر دو منبع سلنیوم مخمر و نانوسلنیوم باعث افزایش گونه افریواسکولکس شدند، در حالی که تنها تیمار نانوسلنیوم تعداد پروتوزوآی داسیتریشای بیشتری در مقایسه با شاهد داشت (05/0>P). همچنین، افزودن 8/0 میلی‌گرم سلنیوم از سلنیوم- مخمر و 4/0 میلی‌گرم از نانوسلنیوم سبب افزایش تعداد گونه دیپلودینیوم شد (05/0>P). با وجود این، گونه‌های انتودینیوم و ایزوتریشا تحت تأثیر تیمارهای آزمایشی قرار نگرفتند. میزان نیتروژن آمونیاکی مایع شکمبه در تیمارهای 8/0 و 2/1 میلی‌گرم سلنیوم (سلنیوم-مخمر) و 4/0 میلی‌گرم سلنیوم به‌صورت نانو سلنیوم کمتر از گروه شاهد بود. نتایج این پژوهش نشان داد که افزودن مکمل سلنیوم به شکل نانو سلنیوم و سلنیوم- مخمر می‌تواند سبب افزایش جمعیت پروتوزوآ و کاهش غلظت نیتروژن آمونیاکی مایع شکمبه بره‌های پرواری بلوچی شود.fa_IR
dc.languageفارسی
dc.language.isofa_IR
dc.publisherدانشگاه زابلfa_IR
dc.publisherUniversity of Zabolen_US
dc.relation.ispartofتازه ها در میکروب شناسی دامپزشکیfa_IR
dc.relation.ispartofNew Findings in Veterinary Microbiologyen_US
dc.relation.isversionofhttps://dx.doi.org/10.22034/nfvm.2024.460687.1245
dc.subjectبره پرواریfa_IR
dc.subjectپروتوزوآfa_IR
dc.subjectسلنیومfa_IR
dc.subjectمخمرfa_IR
dc.subjectتک یاخته شناسیfa_IR
dc.titleﺗﺎﺛﯿﺮ افزودن سطوح مختلف مکمل سلنیوم مخمر و نانوذرات سلنیوم ﺑﺮ ﺟﻤﻌﯿﺖ ﭘﺮوﺗﻮزوآیی و غلظت آمونیاک ﺷﮑﻤﺒﻪ بره‌های نر پرواری بلوچی (بومی سیستان)fa_IR
dc.typeTexten_US
dc.typeمقاله پژوهشیfa_IR
dc.contributor.departmentدانشجوی دکتری تغذیه دام، گروه علوم دامی، دانشکده کشاورزی، دانشگاه زابل، زابل، ایرانfa_IR
dc.contributor.departmentدانشیار، گروه علوم دامی، دانشکده کشاورزی، دانشگاه زابل، زابل، ایرانfa_IR
dc.contributor.departmentدانشیار، گروه علوم دامی، دانشکده کشاورزی، دانشگاه زابل، زابل، ایرانfa_IR
dc.contributor.departmentاستادیار، گروه علوم دامی، دانشکده کشاورزی، دانشگاه جیرفت، جیرفت، ایرانfa_IR
dc.contributor.departmentدانشیار، گروه پاتوبیولوژی، دانشکده دامپزشکی، دانشگاه زابل، زابل، ایرانfa_IR
dc.contributor.departmentاستاد، گروه مدیریت بهداشت دام، دانشکده دامپزشکی، دانشگاه شیراز، شیراز، ایرانfa_IR
dc.citation.volume7
dc.citation.issue2
dc.citation.spage63
dc.citation.epage71
nlai.contributor.orcid0000-0001-9323-2721


فایل‌های این مورد

فایل‌هااندازهقالبمشاهده

فایلی با این مورد مرتبط نشده است.

این مورد در مجموعه‌های زیر وجود دارد:

نمایش مختصر رکورد