شناسایی کاربردهای فناوری واقعیت مجازی در آموزش منابع انسانی سازمان‌های ورزشی

Abstract

هدف: این پژوهش با هدف شناسایی کاربردهای فناوری واقعیت مجازی در آموزش منابع انسانی سازمان‌های ورزشی انجام شد. روش‌شناسی: روش اجرا از نوع کیفی و با رویکرد تحلیل مضمون بود. مشارکت‌کنندگان شامل اساتید مدیریت ورزشی، مدیران و کارشناسان سازمان‌های ورزشی با تجربه‌های آموزشی، پژوهشی و اجرایی مرتبط بودند. معیار انتخاب شرکت‌کنندگان، فعالیت در زمینه آموزش منابع انسانی بود. بر اساس شاخص اشباع نظری و با روش نمونه‌گیری هدفمند، مجموعاً 13 مصاحبه صورت گرفت. ابزار اصلی پژوهش، مصاحبه اکتشافی نیمه‌ساختاریافته بود و تحلیل داده‌ها در سه مرحله کدگذاری انجام شد. یافته‌ها: یافته‌های پژوهش نشان داد، بهبود کیفیت آموزش، رضایت کارکنان از فرآیندهای آموزشی، بهره‌وری و کارآیی آموزشی، کاهش هزینه‌های آموزشی، کاهش خطرات آموزشی و در نهایت، ارتقای تعامل و همکاری‌های تیمی به عنوان کاربردهای واقعیت مجازی در آموزش منابع انسانی سازمان‌های ورزشی شناسایی شدند. بحث و نتیجه گیری: با توجه به یافته‌ها، پیشنهاد می‌شود سازمان‌های ورزشی برای بهره‌مندی از مزایای استفاده از واقعیت مجازی در آموزش منابع انسانی سازمان‌های ورزشی، سرمایه‌گذاری بیشتری در توسعه و اجرای فناوری واقعیت مجازی در برنامه‌های آموزشی خود داشته باشند. در این راستا توسعه محتوای تعاملی، شبیه‌سازی‌های موقعیت‌های واقعی، استفاده از فناوری‌های پیشرفته، ارائه آموزش همه جانبه و ایجاد سیستم‌های ارزیابی دقیق، از پیشنهادات تحقیق است.