نمایش مختصر رکورد

dc.contributor.authorزارعی دودجی, سمیهfa_IR
dc.contributor.authorباقری, رحیمfa_IR
dc.contributor.authorجعفری, هادیfa_IR
dc.date.accessioned1403-04-19T19:47:30Zfa_IR
dc.date.accessioned2024-07-09T19:47:50Z
dc.date.available1403-04-19T19:47:30Zfa_IR
dc.date.available2024-07-09T19:47:50Z
dc.date.issued2024-05-01en_US
dc.date.issued1403-02-12fa_IR
dc.identifier.citationزارعی دودجی, سمیه, باقری, رحیم, جعفری, هادی. (1403). شناسایی آنومالی جریان آب زیرزمینی در محدوده دشت ریزآب نیریز و تعیین علت احتمالی آن. نشریه زمین شناسی مهندسی, 18(1), 1-24. doi: 10.22034/JEG.2024.18.1.1019713fa_IR
dc.identifier.issn2228-6837
dc.identifier.issn7386-8222
dc.identifier.urihttps://dx.doi.org/10.22034/JEG.2024.18.1.1019713
dc.identifier.urihttp://jeg.khu.ac.ir/article-1-3115-fa.html
dc.identifier.urihttps://iranjournals.nlai.ir/handle/123456789/1093690
dc.description.abstractمنابع آب زیرزمینی در کشور ایران، با توجه به کمبود منابع آب سطحی، کمبود بارش، حجم تبخیر بالا و خشکسالی­٬های اخیر از اهمیت ویژه٬­ای برخوردار می٬­باشد. اولین گام در شناسایی و بهره­٬برداری از منابع آب زیرزمینی بررسی کمی و کیفی آن می٬­باشد. دشت ریزآب نیریز واقع در محدوده مطالعاتی کویر قطروئیه، دارای 17 پیزومتر می٬­باشد که طی دوره آماری بیش از 12 سال سطح آب زیرزمینی آن٬ها بصورت ماهانه ثبت شده است. بررسی٬­های تراز آب زیرزمینی و نقشه خطوط جریان نشان دهنده آنومالی جریان در بخش جنوب و جنوب غربی آبخوان می٬­باشد که جهت جریان آب زیرزمینی را بر خلاف جهت توپوگرافی منطقه نشان می٬­دهد. در این تحقیق تلاش شد بر اساس اطلاعات موجود شامل لوگ حفاری پیزومترها، اطلاعات کیفی آبخوان و اطلاعات آماربرداری سراسری علت این آنومالی مورد بررسی قرار گیرد. بر اساس اطلاعات کیفی آبخوان، مقادیر هدایت الکتریکی و کلر آب زیرزمینی در جهت شیب توپوگرافی افزایش می­٬یابد که نشان دهنده جریان در جهت شیب توپوگرافی است. نمودارهای کیفی پایپر، شولر و دورو نیز تأیید کننده این موضوع هستند. تراز آب زیرزمینی در چاه٬های بهره­٬برداری انتخابی برای نمونه٬­برداری کیفی بر اساس اطلاعات عمق آب زیرزمینی در آماربرداری سراسری نیز نشان دهنده جریان در جهت شیب توپوگرافی می­٬باشند. در نهایت در لوگ حفاری پیزومترهای جنوب و جنوب غربی آبخوان یک لایه رسی با ضخامت 10 تا 30 متر مشاهده گردید. بررسی تمامی نتایج نشان می٬­دهد احتمالاً آبخوان موجود در محدوده یک آبخوان دولایه بوده که جهت جریان در لایه بالایی در جهت شیب توپوگرافی و در لایه پایینی در خلاف جهت شیب توپوگرافی می٬­باشد و پیزومترهای بخش جنوب و جنوب غربی در آبخوان زیرین نفوذ داشته­٬اند. جهت اطمینان از فرضیه مورد نظر، انجام مطالعات ژئوفیزیک در منطقه و یا حفر چاه٬های اکتشافی پیشنهاد می­٬گردد.fa_IR
dc.languageفارسی
dc.language.isofa_IR
dc.publisherدانشگاه خوارزمیfa_IR
dc.relation.ispartofنشریه زمین شناسی مهندسیfa_IR
dc.relation.ispartofJournal of Engineering Geologyen_US
dc.relation.isversionofhttps://dx.doi.org/10.22034/JEG.2024.18.1.1019713
dc.subjectآنومالی جریان آب زیرزمینیfa_IR
dc.subjectدشت ریزآب نیریزfa_IR
dc.subjectآبخوان دولایهfa_IR
dc.subjectبررسی کمی آب زیرزمینیfa_IR
dc.subjectبررسی کیفی آب زیرزمینیfa_IR
dc.subjectهیدروژئولوژی (آب های زیرزمینی)fa_IR
dc.titleشناسایی آنومالی جریان آب زیرزمینی در محدوده دشت ریزآب نیریز و تعیین علت احتمالی آنfa_IR
dc.typeTexten_US
dc.typeمقاله پژوهشیfa_IR
dc.contributor.departmentدانشگاه صنعتی شاهرودfa_IR
dc.contributor.departmentدانشگاه صنعتی شاهرودfa_IR
dc.contributor.departmentدانشگاه صنعتی شاهرودfa_IR
dc.citation.volume18
dc.citation.issue1
dc.citation.spage1
dc.citation.epage24


فایل‌های این مورد

فایل‌هااندازهقالبمشاهده

فایلی با این مورد مرتبط نشده است.

این مورد در مجموعه‌های زیر وجود دارد:

نمایش مختصر رکورد