آموزش رفتارهای حفاظتی و پیشگیرانه از COVID-19 بر پاسخ های درک شده و پاسخ های رفتاری در دانش آموزان

Abstract

پیش زمینه و هدف: این پژوهش با هدف بررسی تأثیر آموزش رفتارهای حفاظتی و پیشگیرانه در برابر کووید-19 بر پاسخ‌های درک شده و پاسخ‌های رفتاری دانشجویان دانشگاه آزاد اسلامی واحد ساری انجام شد. مواد و روش ها: روش پژوهش حاضر از نوع نیمه آزمایشی، پیش آزمون و پس آزمون با گروه آزمایش و کنترل است. جامعه آماری پژوهش شامل کلیه دانشجویان دانشگاه آزاد اسلامی واحد ساری بود که از بین آنها 24 نفر به روش نمونه گیری داوطلبانه انتخاب و به صورت تصادفی در دو گروه آزمایش و گروه گواه گمارده شدند. ابزار تحقیق شامل مقیاسی بر اساس نظریه انگیزش حفاظتی لیدی و ارمورد (2001) بود. مداخله آموزش رفتار حفاظتی و پیشگیرانه در 8 جلسه 90 دقیقه ای برای گروه آزمایش انجام شد. داده ها با نرم افزار آماری SPSS نسخه 26 و با استفاده از تحلیل واریانس یک طرفه و تحلیل کوواریانس برای بررسی برابری میانگین ها در سطح معنی داری 05/0 مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. یافته‌ها: نتایج کوواریانس نشان داد که آموزش رفتارهای حفاظتی و پیشگیرانه از کووید-19 بر پاسخ‌های درک شده و پاسخ‌های رفتاری دانشجویان دانشگاه آزاد اسلامی واحد ساری به‌طور معنی‌داری مؤثر است (001/0 > P). نتیجه گیری: آموزش رفتارهای حفاظتی و پیشگیرانه در برابر کووید-19 در ایجاد انگیزه حفاظت به ویژه در متغیرهای پاسخ های درک شده و پاسخ های رفتاری معنادار مؤثر است و با توجه به اثربخشی این روش، می توان از نتایج آن در تحقیقات آتی استفاده کرد.