نمایش مختصر رکورد

dc.contributor.authorشیری, زهراfa_IR
dc.contributor.authorحسینی نیک, سلیمانfa_IR
dc.contributor.authorمحمودی, آرمینfa_IR
dc.date.accessioned1402-03-27T10:32:22Zfa_IR
dc.date.accessioned2023-06-17T10:32:25Z
dc.date.available1402-03-27T10:32:22Zfa_IR
dc.date.available2023-06-17T10:32:25Z
dc.date.issued2023-01-01en_US
dc.date.issued1401-10-11fa_IR
dc.identifier.citationشیری, زهرا, حسینی نیک, سلیمان, محمودی, آرمین. (1401). اثربخشی واقعیت‌درمانی گروهی بر انزوای اجتماعی بیماران مبتلا به اختلال هویت جنسی. مجله علوم پزشکی رازی, 29(11), 328-335.fa_IR
dc.identifier.issn2228-7043
dc.identifier.issn2228-7051
dc.identifier.urihttp://rjms.iums.ac.ir/article-1-7421-fa.html
dc.identifier.urihttps://iranjournals.nlai.ir/handle/123456789/988913
dc.description.abstractزمینه و هدف: اختلال هویت­­­­جنسی یک وضعیت نادر است که در آن افراد هویت­جنسی خود را با آنچه ظاهر آن نشان می­دهد نامتجانس احساس می­کنند و موجب پریشانی یا اختلال اساسی در کارکرد اجتماعی، شغلی و سایر زمینه­های مهم می­شود. پژوهش حاضر  به هدف  اثربخشی واقعیت­درمانی بر انزوای اجتماعی بیماران اختلال هویت­جنسی انجام گرفت. روش کار: این مطالعه به صورت نیمه­آزمایشی با طرح پیش­آزمون- پس­آزمون و پیگیری با گروه کنترل انجام شد. جامعه پژوهش همه افراد دارای اختلال هویت­جنسی مراجعه­کننده به مرکز پزشک قانونی شهر شیراز در سال 1400-1399 که اختلال آن‌ها از طریق پزشک قانونی محرز شده بود و به دلیل عدم امکان دسترسی به همه آن­ها به صورت هدفمند از بین 195 نفر تعداد 30 نفر به روش نمونه­گیری در دسترس انتخاب شدند و در دو گروه آزمایش (15 نفر) و کنترل (15 نفر) قرار گرفتند. ابتدا پرسشنامه انزوای اجتماعی راسل و همکاران (1980) از هر دو گروه گرفته شد، سپس گروه آزمایش به مدت 8 جلسه تحت آموزش واقعیت­درمانی قرار گرفت و گروه کنترل آموزشی دریافت نکرد. مجدداً پرسشنامه انزوای اجتماعی پس از آموزش واقعیت­درمانی انجام شد و در پیگیری  3 ماهه نیز تکرار شد و داده­ها توسط تحلیل آماری توصیفی و استنباطی بررسی شد. یافته­ ها: در مولفه کاهش تنهایی  گروه کنترل  با گروه مداخله واقعیت­درمانی­­ در سطح معنی­داری ۰1/  تفاوت معنی­دار دیده شد  لذا رویکرد واقعیت­درمانی تاثیر­گذار بوده است. نتیجه ­گیری: نتایج نشان داد واقعیت­درمانی می­تواند به این افراد کمک کند به خودشان به عنوان منشاء اعمال و کردار توجه کنند و با تاکید بر انگیزش درونی و احساس مسئولیت برای انجام رفتار باعث بالا بردن احساس ارزشمندی و کاهش احساس تنهایی شوند.fa_IR
dc.format.extent638
dc.format.mimetypeapplication/pdf
dc.languageفارسی
dc.language.isofa_IR
dc.publisherدانشگاه علوم پزشکی ایرانfa_IR
dc.relation.ispartofمجله علوم پزشکی رازیfa_IR
dc.relation.ispartofRazi Journal of Medical Sciencesen_US
dc.subjectواقعیت درمانیfa_IR
dc.subjectانزوای اجتماعیfa_IR
dc.subjectاختلال هویت جنسیتیfa_IR
dc.subjectروانشناسی بالینیfa_IR
dc.titleاثربخشی واقعیت‌درمانی گروهی بر انزوای اجتماعی بیماران مبتلا به اختلال هویت جنسیfa_IR
dc.typeTexten_US
dc.typeپژوهشيfa_IR
dc.contributor.departmentدانشجوی دکتری روانشناسی، گروه روانشناسی، دانشگاه آزاد یاسوج، کهکیلویه و بویراحمد، ایرانfa_IR
dc.contributor.departmentاستادیار، دکترای تخصصی روانشناسی، گروه روانشناسی، دانشگاه آزاد یاسوج، کهکیلویه و بویراحمد، ایرانfa_IR
dc.contributor.departmentاستادیار، دکترای تخصصی روانشناسی، گروه روانشناسی، دانشگاه آزاد یاسوج، کهکیلویه و بویراحمد، ایرانfa_IR
dc.citation.volume29
dc.citation.issue11
dc.citation.spage328
dc.citation.epage335


فایل‌های این مورد

Thumbnail

این مورد در مجموعه‌های زیر وجود دارد:

نمایش مختصر رکورد