ارائه الگوی کنترل استعداد بر مبنای نوآوری در سازمان‌های سلامت محور

Abstract

زمینه و هدف: کنترل استعداد و نوآوری بدنبال دستیابی به یک هدف مشترک هستند و آن رشد، توسعه و اثربخشی و ارائه الگوی سلامت در جامعه هستند؛ لذا هدف تحقیق حاضر ارائه الگوی کنترل استعداد بر نوآوری سازمانی در سازمان‌های سلامت محور (مدیران سازمان ورزش شهرداری شهر تهران) بود. روش کار: نمونه­ی آماری پژوهش حاضر شامل کلیه مدیران و خبرگان سازمان ورزش شهرداری شهر تهران به تعداد 267 نفر بود که به شیوه هدفمند انتخاب شدند. با توجه به محدود بودن جامعه آماری از روش نمونه­گیری خاصی استفاده نشد و به صورت تمام شمار و هدفمند نمونه برابر جامه تعیین گردید. شرکت کنندگان پرسشنامه استاندارد مدیریت استعداد فیلیپس و راپر ( 2009) و نوآوری سازمانی امید و همکاران (2002) را به صورت داوطلبانه تکمیل نمودند و پایایی کلیه متغیرها بیش 70/0 بدست آمد. برای تجزیه و تحلیل داده­ها از نرم افزار لیزرل استفاده شد. یافته‌ها: نتایج نشان داد که مدل تحقیق از برازش کافی برخوردار بود (8/0 =RMSEA) و شاخص نسبت df /2x در محدوده مجاز و شاخص‌های برازش نسبی و مطلق (GFI)، (IFI) و (NFI) به ترتیب برابر با 94/0، 93/0 و 91/0 به دست آمد که نشان دهنده برازش مناسب مدل بود. نتیجه‌گیری: به طور کلی در مطالعه حاضر سه مولفه نوآوری محیطی، نوآوری فردی و نوآوری سازمانی را بیش از سایر مولفه­ها در رابطه با مدیریت استعداد نشان از ارتباط علی معنی­دار داشتند و در این زمینه می­توان گفت سازمان ورزش شهرداری در مراحل ابتدایی مدیریت استعداد بوده و بیشتر بر فرایند شناسایی و جذب متمرکز گردیده است.