| dc.contributor.author | بادی, رسول | fa_IR |
| dc.contributor.author | احمدی, مژگان | fa_IR |
| dc.contributor.author | آقافتحی, آمنه | fa_IR |
| dc.contributor.author | مولایی, امین | fa_IR |
| dc.date.accessioned | 1402-03-27T09:26:39Z | fa_IR |
| dc.date.accessioned | 2023-06-17T09:26:40Z | |
| dc.date.available | 1402-03-27T09:26:39Z | fa_IR |
| dc.date.available | 2023-06-17T09:26:40Z | |
| dc.date.issued | 2023-01-01 | en_US |
| dc.date.issued | 1401-10-11 | fa_IR |
| dc.identifier.citation | بادی, رسول, احمدی, مژگان, آقافتحی, آمنه, مولایی, امین. (1401). مقایسه تاثیر دو شیوه تمرین بر اینترلوکین-15 و میزان نوتروفیلها در ورزشکاران جوان. مجله علوم پزشکی رازی, 29(11), 1-11. | fa_IR |
| dc.identifier.issn | 2228-7043 | |
| dc.identifier.issn | 2228-7051 | |
| dc.identifier.uri | http://rjms.iums.ac.ir/article-1-7095-fa.html | |
| dc.identifier.uri | https://iranjournals.nlai.ir/handle/123456789/988883 | |
| dc.description.abstract | زمینه و هدف: بازی در زمینهای کوچک یکی از روشهای تمرینی است که میتواند نیازهای مسابقهای را شبیهسازی نماید. هدف از این پژوهش، مقایسه اثر دو شیوه تمرین بر اینترلوکین-15 و میزان نوتروفیلها در ورزشکاران جوان بود.
روش کار: در این تحقیق نیمه تجربی، تعداد 24 بازیکن فوتبال رده جوانان لیگ برتر استان تهران (15 تا 18سال) به صورت نمونهگیری در دسترس انتخاب و در سه گروه کنترل، 2 در مقابل 2 و 4 در مقابل 4 تقسیم شدند. بازی 2 در مقابل 2 شامل هشت فعالیت دو دقیقهای با یک دقیقه استراحت بین هر دو دقیقه بازی در زمینی به ابعاد 20 در 25متر انجام شد. همچنین بازی 4 در مقابل 4 شامل چهار فعالیت چهار دقیقهای با دو دقیقه استراحت بعد از هر چهار دقیقه در زمینی به ابعاد 28 در 35 متر انجام شد. قبل و بعد از تمرین، سطوح پلاسمایی اینترلوکین-15 و تعداد نوتروفیلهای خون آزمودنیها اندازهگیری شد. دادهها با استفاده از آزمون t، تحلیل واریانس یکطرفه و آزمون تعقیبی توکی در سطح معنیداری 05/0 P< تجزیه و تحلیل شد.
یافته ها: میزان IL-15 تنها پس از بازی 2 در مقابل 2 نسبت به قبل از تمرین بهطور معنیداری افزایش یافت (043/0P=). تعداد نوتروفیل در هر دو گروه تجربی نسبت به قبل از تمرین بهطور معنیداری افزایش یافت (001/0P=). بین دو گروه تجربی تفاوت معنیداری در تعداد نوتروفیلها مشاهده نشد (000/1P=).
نتیجه گیری: احتمالا پاسخ اینترلوکین-15 به شدت بالای تمرین میتواند در پاسخ به استرس ایمنی در پایداری پروتئین عضله و اکسیداسیون چربی برای تولید انرژی مهم باشد. | fa_IR |
| dc.format.extent | 642 | |
| dc.format.mimetype | application/pdf | |
| dc.language | فارسی | |
| dc.language.iso | fa_IR | |
| dc.publisher | دانشگاه علوم پزشکی ایران | fa_IR |
| dc.relation.ispartof | مجله علوم پزشکی رازی | fa_IR |
| dc.relation.ispartof | Razi Journal of Medical Sciences | en_US |
| dc.subject | شناختی-رفتاری | fa_IR |
| dc.subject | پریشانی روان شناختی | fa_IR |
| dc.subject | پرخوری عصبی | fa_IR |
| dc.subject | اضافه وزن | fa_IR |
| dc.subject | فیزیولوژی ورزش | fa_IR |
| dc.title | مقایسه تاثیر دو شیوه تمرین بر اینترلوکین-15 و میزان نوتروفیلها در ورزشکاران جوان | fa_IR |
| dc.type | Text | en_US |
| dc.type | پژوهشي | fa_IR |
| dc.contributor.department | گروه تربیت بدنی و علوم ورزشیدانشگاه آزاد اسلامی واحد یادگار امام خمینی (ره) شهر ری، تهران، ایران | fa_IR |
| dc.contributor.department | گروه تربیت بدنی و علوم ورزشی دانشگاه آزاد اسلامی واحد یادگار امام خمینی (ره) شهر ری، تهران، ایران | fa_IR |
| dc.contributor.department | گروه فیزیولوژی ورزشی دانشگاه آزاد اسلامی واحد کرج ، کرج، ایران | fa_IR |
| dc.contributor.department | دانشجوی دکتری فیزیولوژی ورزشی، پردیس بین المللی کیش دانشگاه تهران، دانشگاه تهران، کیش، ایران | fa_IR |
| dc.citation.volume | 29 | |
| dc.citation.issue | 11 | |
| dc.citation.spage | 1 | |
| dc.citation.epage | 11 | |
