پیش بینی اضطراب بر اساس قدرت تحمل ابهام و خودکارآمدی در دانشجویان

Abstract

زمینه و هدف: اضطراب واکنشی بهنجار به تنیدگی تلقی می­شود که ممکن است به فرد در رویارویی با شرایط سخت کمک نماید. هدف از انجام تحقیق حاضر پیش بینی اضطراب بر اساس قدرت تحمل ابهام و خودکارآمدی در دانشجویان بود. روش کار: برای انجام تحقیق توصیفی و کاربردی حاضر از بین دانشجویان دختر و پسر دانشگاه فرهنگیان تهران در سال تحصیلی 1394 -1393 با نمونه­گیری چند مرحله­ای 150 دانشجو با حداقل تحصیلات دانشجوی کارشناسی به عنوان نمونه انتخاب شدند. سپس پرسش­نامه­های تحمل ابهام مک دونالد (1970)، اضطراب بک (1998) و خودکارآمدی شرر و همکاران (1982) بین افراد نمنونه توزیع و جمع­آوری شد. نهایتا از آزمون­های ضریب همبستگی پیرسون و رگرسیون با استفاده از نرم افزار آماری SPSS جهت تجزیه و تحلیل آماری داده­ها استفاده شد. یافته‌ها: نتایج نشان داد با بالا رفتن نمره قدرت تحمل ابهام و خودکارآمدی در دانشجویان میزان اضطراب آنان کاهش می‌یابد و بالعکس. همچنین با بالا رفتن نمره خودکارآمدی در دانشجویان قدرت تحمل ابهام آنان نیز افزایش می‌یابد و بالعکس. لازم به ذکر است که قدرت تحمل ابهام با ضریب تبیین (393/0) تأثیرگذاری بیشتری را در پیش‌بینی اضطراب دانشجویان به خود اختصاص داده است. نتیجه ­گیری: با توجه به نتایج تحقیق توصیه می­شود مسئولین و دانشجویان جهت کاهش اضطراب به متغیرهای خودکارآمدی و قدرت تحمل ابهام توجه ویژه­ای داشته باشند.