تأثیر ورزش‌های الکترونیکی و ورزش‌های غیر الکترونیکی بر کیفیت زندگی و شاخص‌های وابسته به مهارت‌های آمادگی جسمانی

Abstract

زمینه و هدف: سلامت جسمی، سلامت روانی، روابط اجتماعی و کیفیت محیط زندگی از مؤلفه‌های سازنده کیفیت زندگی است لذا هدف از انجام این پژوهش بررسی تأثیر ورزش­های الکترونیکی و ورزش­های غیرالکترونیکی بر کیفیت زندگی و شاخص­های وابسته به مهارت­های آمادگی جسمانی بود. روش کار: جامعه آماری این پژوهش را دانش‌آموزان دختر پایه دوازدهم مقطع متوسطه دوم ناحیه 2 شهر ری به تعداد 900 نفر تشکیل دادند که از بین آنها تعداد 60 نفر به شکل نمونه‌گیری تصادفی انتخاب و بر حسب میزان فعالیت ورزشی و ورزش الکترونیکی در 4 گروه دسته‌بندی شدند. هر گروه از این افراد شامل 15 نفر بود. روش تحقیق از نوع توصیفی و نیمه‌تجربی بوده که به‌صورت میدانی اجرا شد. برای سنجش میزان کیفیت زندگی آزمودنی­ها و بررسی تأثیر این مطالعه بر آن، از پرسشنامه استاندارد کیفیت زندگی (SF-36) استفاده گردید. به‌منظور تجزیه و تحلیل داده‌ها از شاخص‌های توصیفی و آزمون آماری تحلیل کوواریانس در نرم‌افزار SPSS استفاده گردید. یافته ­ها: نتایج نشان داد که بین سلامت روان دانش‌آموزان گروه‌های مختلف در پس‌آزمون سلامت روان تفاوت معناداری وجود ندارد. در خصوص متغیرهای آمادگی جسمانی نتایج نشان داد که اختلاف معناداری بین پیش‌آزمون و پس‌آزمون متغیرهای چابکی، پرتاب توپ، عکس‌العمل، بالا بردن شانه و بارفیکس وجود دارد. نتیجه ­گیری: ورزش و فعالیت‌های بدنی گزینه مناسبی برای ارتقای فاکتورهای آمادگی جسمانی در دانش‌آموزان قلمداد می‌شود و با ارتقای این فاکتورها می‌توان به بهبود کیفیت زندگی نیز در آن­ها امیدوار بود.