نمایش مختصر رکورد

dc.contributor.authorتوکلی, مهتابfa_IR
dc.contributor.authorمرندی, محمدfa_IR
dc.contributor.authorکارگرفرد, مهدیfa_IR
dc.contributor.authorپاکراد, بهزادfa_IR
dc.contributor.authorدهقان, آرشfa_IR
dc.date.accessioned1402-03-27T05:49:30Zfa_IR
dc.date.accessioned2023-06-17T05:49:31Z
dc.date.available1402-03-27T05:49:30Zfa_IR
dc.date.available2023-06-17T05:49:31Z
dc.date.issued2022-12-01en_US
dc.date.issued1401-09-10fa_IR
dc.identifier.citationتوکلی, مهتاب, مرندی, محمد, کارگرفرد, مهدی, پاکراد, بهزاد, دهقان, آرش. (1401). تاثیر 8 هفته تمرین سرعتی تکراری بر سیستم بافری و نتایج ناشی از سه مدل ریکاوری مختلف. مجله علوم پزشکی رازی, 29(10), 140-149.fa_IR
dc.identifier.issn2228-7043
dc.identifier.issn2228-7051
dc.identifier.urihttp://rjms.iums.ac.ir/article-1-7041-fa.html
dc.identifier.urihttps://iranjournals.nlai.ir/handle/123456789/988784
dc.description.abstractزمینه و هدف: امروزه تمرینات استقامتی شدید تکراری بخش جدایی ناپذیری از تمرینات آماده سازی اکثر رشته­های ورزشی تیمی و انفرادی را تشکیل می­دهد که اگر با ریکاوری مناسب حین یا پس از فعالیت­های بدنی همراه نباشد، سازگاری­های لازم را ایجاد نکرده و ممکن است به اجرای ورزشکار تحت شرایط مسابقه یا تمرین آسیب بزند. بنابراین هدف این پژوهش بررسی تاثیر 8 هفته تمرین استقامتی بر ظرفیت تامپونی و نتایج ناشی از سه نوع ریکاوری فعال، غیرفعال و حرکات کششی در دانشجویان دختر غیرفعال دانشگاه فرهنگیان همدان بود. روش کار: تعداد 30 نفر از دانشجویان (سن  33/0±49/22 سال، وزن 31/7±33/68 کیلوگرم، قد 32/8±76/176 سانتیمتر و شاخص توده بدن 12/23 کیلوگرم بر متر مربع) سه نوع ریکاوری فعال، غیر فعال و حرکات کششی (هر گروه10  نفر) را در فاصله های استراحت 5 دقیقه ای بین پروتکل ورزشی آزمون استقامتی شدید تکراری انجام دادند. قبل و بعد از انجام پروتکل نمونه خونی شریانی گرفته شد. سپس آزمودنی ها در 8 هفته تمرین هوازی (سه جلسه در هفته، 65 درصد حداکثر ضربان قلب- هر هفته)، شرکت کردند. در انتهای 8 هفته، مطابق با ابتدای طرح، دوباره در آزمون استقامتی شدید تکراری شرکت نمودند و نمونه‌گیری‌ها قبل و بعد از آزمون مجددا اندازه گیری شد. یافته‌ها: نتایج نشان داد در مرحله پیش آزمون تفاوت معناداری بین سه نوع ریکاوری برای متغیرهای پژوهش وجود ندارد (05/0<P). در  مقایسه با پیش آزمون اسیدیته خون، بیکربنات و فشار دی اکسیدکربن پس آزمون با ریکاوری فعال بعد از تمرینات استقامتی تفاوت معناداری را نشان داد (05/0>P). در مورد اثر تمرین هوازی برای سه نوع ریکاوری بر فشار دی اکسید کربن و اضافه قلیا و بافرهای بازی تفاوت معناداری مشاهده نشد (05/0<P). نتیجه‌گیری: نتایج پژوهش نشان می­دهد که تمرینات استقامتی اثر بیشتری را برروی متغیرهای ظرفیت تامپونی بوسیله ریکاوری فعال القا می‌کند.fa_IR
dc.format.extent826
dc.format.mimetypeapplication/pdf
dc.languageفارسی
dc.language.isofa_IR
dc.publisherدانشگاه علوم پزشکی ایرانfa_IR
dc.relation.ispartofمجله علوم پزشکی رازیfa_IR
dc.relation.ispartofRazi Journal of Medical Sciencesen_US
dc.subjectدستگاه تامپونیfa_IR
dc.subjectریکاوریfa_IR
dc.subjectتمرین سرعتیfa_IR
dc.subjectفیزیولوژی ورزشfa_IR
dc.titleتاثیر 8 هفته تمرین سرعتی تکراری بر سیستم بافری و نتایج ناشی از سه مدل ریکاوری مختلفfa_IR
dc.typeTexten_US
dc.typeپژوهشيfa_IR
dc.contributor.departmentدانشجوی دکتری، دانشکده تربیت بدنی، دانشگاه اصفهان، اصفهان، ایرانfa_IR
dc.contributor.departmentاستاد، دانشکده تربیت بدنی، دانشگاه اصفهان، اصفهان، ایرانfa_IR
dc.contributor.departmentاستاد، دانشکده تربیت بدنی، دانشگاه اصفهان، اصفهان، ایرانfa_IR
dc.contributor.departmentمربی، گروه تربیت بدنی و علوم ورزشی، دانشگاه فرهنگیان، تهران، ایرانfa_IR
dc.contributor.departmentاستادیار، گروه پاتولوژی، دانشکده پزشکی بوعلی سینا، دانشگاه علوم پزشکی همدان، همدان، ایرانfa_IR
dc.citation.volume29
dc.citation.issue10
dc.citation.spage140
dc.citation.epage149


فایل‌های این مورد

Thumbnail

این مورد در مجموعه‌های زیر وجود دارد:

نمایش مختصر رکورد