بررسی اهمال‌کاری و عوامل روانی- اجتماعی مرتبط با آن در میان دانشجویان علوم پزشکی: یک مقاله مروری روایتی

Abstract

زمینه و هدف: اهمال‌کاری تحصیلی علاوه بر مشکل کنترل زمانی فرآیند پیچیده‌ای از مؤلفه‌های هیجانی شناختی و رفتاری را در بر می‌گیرد. این مقاله با هدف مروری بر میزان اهمال‌کاری و عوامل روانی اجتماعی مرتبط با آن در میان دانشجویان علوم پزشکی انجام شد. روش کار: این مقاله یک مطالعه مروری است که در سال 1399 با جستجوی در بانک‌های اطلاعاتی Google Scholar، SID، Iranmedex، Magiran، Medline، Science Direct، Scopus، ProQuest و با استفاده از کلمات کلیدی "اهمال‌کاری، دانشجو، علوم پزشکی" و معادل انگلیسی آن‌ها "medical science، Procastination، student" انجام شد. در نتیجه جستجو 57 مقاله در بازه زمانی 2010 تا2020 یافت شد و در انتها 20 مقاله توصیفی تحلیلی مناسب برای مرور انتخاب شدند. یافته‌ها: این مطالعه مروری نشان داد، شیوع اهمال‌کاری تحصیلی دانشجویان علوم پزشکی در مقطع کارشناسی ارشد و رشته دندانپزشکی بیشتر است و عواملی همچون خودتنظیمی، خودکارآمدی، خوش‌بینی، اعتیاد به اینترنت، علاقه‌مندی به رشته، جهت‌گیری هدفمند، انگیزه، سبک‌های منفی فرزندپروری، بهبود تقسیم زمان، مهارت مطالعه، پیشرفت تحصیلی، کمال‌گرایی، عزت نفس، ذهن آگاهی، فرسودگی تحصیلی، هوش هیجانی، اختلالات روانی (خلقی)، استرس، اضطراب، خوش‌بینی، طرح‌واره‌های ناکارآمد و سلامت روان با اهمال‌کاری مرتبط می‌باشد. هریک از متغیرهای نامبرده شده در دو طبقه، عوامل روانی و عوامل اجتماعی دسته‌بندی شدند. نتیجه‌گیری: با توجه به تأثیر و پیامدهای اهمال‌کاری تحصیلی بر دانشجویان توصیه می‌شود، استراتژی‌های آموزشی در جهت کاهش اهمال‌کاری تحصیلی به‌ خصوص در دانشجویان ساکن خوابگاه تدوین شود تا از پیشرفت تحصیلی و کاآی حرفه ای بهتری برخوردار شوند.