شناسایی عوامل مؤثر بر توسعه آموزش مداوم پزشکی در دانشگاه علوم پزشکی

Abstract

زمینه و هدف: آموزش مداوم پزشکی، فرایند یادگیری مداوم با هدف بروزرسانی صلاحیت حرفه­ای است. بنابراین این مطالعه با هدف ارائه الگو آموزش مداوم در دانشگاه علوم پزشکی اهواز صورت گرفت. روش کار: جامعه آماری این پژوهش 90 نفر از کارکنان دانشگاه علوم پزشکی اهواز بود که با استفاده از روش نمونه‌گیری کوکران 74 نفر به عنوان نمونه انتخاب شدند. ابزار جمع‌آوری اطلاعات پرسشنامه 100 گویه‌ای استاندارد با 7 مؤلفه شامل مدیریت آموزش و پشتیبانی فنی، فناوری و طراحی، پداگوژیکی، نهادی، اخلاقی، ارزیابی و بازخورد و قالب­های یادگیری ترکیبی بود. پایایی پرسشنامه با الفای کرونباخ 8/0 تأیید گردید و روایی آن با روایی صوری با نظر خبرگان تأیید شد. از نرم افزار SPSS برای تجزیه و تحلیل داده‌ها استفاده گردید. یافته‌ها: نتایج نشان داد عوامل مدیریت آموزش و پشتیبانی فنی، فناوری و طراحی، پداگوژیکی، نهادی، اخلاقی، ارزیابی و بازخورد و قالب­های یادگیری ترکیبی بر توسعه آموزش مداوم پزشکی تأثیر معنی‌داری دارند. نتیجه گیری: به طور کلی می‌توان اذعان داشت که هر محتوای آموزشی باید دارای ویژگی­های کیفی باشد که اهداف و راهبردهای آموزشی را تامین کند و در راستای توسعه مداوم آموزش پزشکی عوامل مدیریت آموزش و پشتیبانی فنی، فناوری و طراحی، پداگوژیکی، نهادی، اخلاقی، ارزیابی و بازخورد و قالب­های یادگیری ترکیبی مد نظر قرار گیرند.