نمایش مختصر رکورد

dc.contributor.authorنخستین, نسیبهfa_IR
dc.contributor.authorموسی زاده, توکلfa_IR
dc.contributor.authorکیامرثی, آذرfa_IR
dc.date.accessioned1402-03-27T03:44:42Zfa_IR
dc.date.accessioned2023-06-17T03:44:43Z
dc.date.available1402-03-27T03:44:42Zfa_IR
dc.date.available2023-06-17T03:44:43Z
dc.date.issued2022-10-01en_US
dc.date.issued1401-07-09fa_IR
dc.identifier.citationنخستین, نسیبه, موسی زاده, توکل, کیامرثی, آذر. (1401). اثربخشی رویکرد هیجان مدار بر صمیمیت، مهارت‌های ارتباطی و احساس ارزشمندی در زوجین ناسازگار. مجله علوم پزشکی رازی, 29(7), 33-42.fa_IR
dc.identifier.issn2228-7043
dc.identifier.issn2228-7051
dc.identifier.urihttp://rjms.iums.ac.ir/article-1-7498-fa.html
dc.identifier.urihttps://iranjournals.nlai.ir/handle/123456789/988727
dc.description.abstractزمینه و هدف: با توجه به اینکه سازگاری زوجین نقش مهمی در ثبات خانواده ایفا می­کند جهت نیل به این هدف، رویکرد هیجان­مدار می­توانند مورد استفاده قرار بگیرند، بنابراین هدف از پژوهش حاضر بررسی اثربخشی رویکرد هیجان مدار بر صمیمیت، مهارت­های ارتباطی و احساس ارزشمندی در زوجین ناسازگار بود. روش کار: در این مطالعه نیمه آزمایشی، جامعه آماری شامل کلیه زوجین ناسازگار مراجع به مراکز مشاوره شهر تهران بود که تعدادشان در سال 1400 برابر 3500 نفر بوده است. با در اختیار گرفتن پرونده­های موجود زوجین ناسازگار مراجعه‌کننده به مرکز مشاوره خانواده شهر تهران، تعداد 10 زوج (10 مرد و 10 زن) به روش نمونه­گیری در دسترس انتخاب در سه گروه 5 زوجه (5 زوج در گروه آزمایشی اول و 5 زوج در گروه کنترل) قرار گرفتند. ابزار گردآوری اطلاعات پرسشنامه صمیمیت زناشویی تامپسون و والکر (1983)، پرسشنامه مهارت­های ارتباطی ماتسون (1983)، پرسشنامه خودارزشمندی CSWS کروکر و همکاران (2003) و پرسشنامه سازگاری زناشویی اسپانیر (1976) بود. جهت تحلیل داده‌ها از آزمون تحلیل کوواریانس یک راهه و چندراهه استفاده شد. یافته‌ها: نتایج نشان از این داشت که رویکرد هیجان مدار بر صمیمیت، مهارت­های ارتباطی و احساس ارزشمندی در خرده مقیاس­های (حمایت خانواده، سبقت و رقابت‌جویی، ظاهری و جسمانی و شایستگی علمی) در زوجین ناسازگار تأثیرگذار می­باشد. نتیجه‌گیری: به‌طورکلی می‌توان نتیجه گرفت که رویکرد هیجان مدار تأثیر معناداری بر صمیمیت و مهارت­های ارتباطی و احساس ارزشمندی در زوجین ناسازگار داشته­اند و از این رویکرد می‌توان درمان تعارضات زناشویی استفاده کرد.  fa_IR
dc.format.extent684
dc.format.mimetypeapplication/pdf
dc.languageفارسی
dc.language.isofa_IR
dc.publisherدانشگاه علوم پزشکی ایرانfa_IR
dc.relation.ispartofمجله علوم پزشکی رازیfa_IR
dc.relation.ispartofRazi Journal of Medical Sciencesen_US
dc.subjectرویکرد هیجان مدارfa_IR
dc.subjectصمیمیتfa_IR
dc.subjectمهارت‌های ارتباطیfa_IR
dc.subjectاحساس ارزشمندیfa_IR
dc.subjectروانشناسی بالینیfa_IR
dc.titleاثربخشی رویکرد هیجان مدار بر صمیمیت، مهارت‌های ارتباطی و احساس ارزشمندی در زوجین ناسازگارfa_IR
dc.typeTexten_US
dc.typeپژوهشيfa_IR
dc.contributor.departmentدانشجوی دکتری روانشناسی، گروه روانشناسی، واحد اردبیل، دانشگاه آزاد اسلامی، اردبیل، ایرانfa_IR
dc.contributor.departmentاستادیار، گروه روانشناسی، واحد اردبیل، دانشگاه آزاد اسلامی، اردبیل، ایرانfa_IR
dc.contributor.departmentاستادیار، گروه روانشناسی، واحد اردبیل، دانشگاه آزاد اسلامی، اردبیل، ایرانfa_IR
dc.citation.volume29
dc.citation.issue7
dc.citation.spage33
dc.citation.epage42


فایل‌های این مورد

Thumbnail

این مورد در مجموعه‌های زیر وجود دارد:

نمایش مختصر رکورد