اثربخشی آموزش روش‌ فرزندپروری مثبت‌گرا بر کیفیت دلبستگی دانش‌آموزان دختر پایه پنجم دبستان

Abstract

چکیدهپژوهش حاضر با هدف بررسی اثربخشی آموزش روش‌ فرزندپروری مثبت‌گرا بر کیفیت دلبستگی دانش‌آموزان دختر پایه پنجم دبستان انجام گرفت. این پژوهش با روش نیمه‌آزمایشی با طرح پیش‌آزمون- پس‌آزمون با گروه گواه انجام شد. دوره پیگیری نیز دوماهه اجرا شد. جامعه آماری پژوهش شامل دانش‌آموزان دختر پایه پنجم دبستان منطقه 5 شهر تهران در سال تحصیلی 1401-1400 به همراه والدینشان بود. در این پژوهش تعداد 27 دانش‌آموز با روش نمونه‌گیری هدفمند انتخاب و با گمارش تصادفی در گروه‌های آزمایش و گواه جایدهی شدند (14 دانش‌آموز در گروه آزمایش و 13 دانش‌آموز در گروه گواه). گروه آزمایش آموزش روش‌ فرزندپروری مثبت‌گرا را طی دو و نیم ماه در 10 جلسه 90 دقیقه‌ای دریافت نمودند. پرسشنامه‌ مورد استفاده در این پژوهش شامل پرسشنامه دلبستگی کودکان (کاپنبرگ و هالپرن، 2006) بود. داده‌های حاصل از پژوهش به شیوه تحلیل واریانس آمیخته و آزمون تعقیبی بونفرنی با استفاده از نرم‌افزار آماری SPSS23 مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. نتایج نشان داد که روش‌ فرزندپروری مثبت‌گرا بر کیفیت دلبستگی دانش‌آموزان دختر پایه پنجم دبستان تأثیر معنادار دارد (0001>P؛ 67/0=Eta؛ 58/50=F). بر اساس یافته‌های پژوهش می‌توان چنین نتیجه گرفت که روش‌ فرزندپروری مثبت‌گرا با بهره‌گیری از روش‌های فرزندپروری بهنجار و اصول ارتباطی مناسب به عنوان یک روش کارآمد می‌تواند جهت بهبود کیفیت دلبستگی دانش‌آموزان دختر مورد استفاده قرار گیرد.