نمایش مختصر رکورد

dc.contributor.authorشجاعی, سامرهfa_IR
dc.date.accessioned1402-01-21T18:31:04Zfa_IR
dc.date.accessioned2023-04-10T18:31:05Z
dc.date.available1402-01-21T18:31:04Zfa_IR
dc.date.available2023-04-10T18:31:05Z
dc.date.issued2012-09-01en_US
dc.date.issued1391-06-11fa_IR
dc.identifier.citationشجاعی, سامره. (1391). بررسی سکوت سازمانی و راه های برون رفت. تدبیر, 23(244), 51-58.fa_IR
dc.identifier.issn1022-7199
dc.identifier.urihttp://tadbir.imi.ir/article-1-1207-fa.html
dc.identifier.urihttps://iranjournals.nlai.ir/handle/123456789/951777
dc.description.abstractیکی از مهمترین موضوعاتی که افراد باید در محیط کار نسبت به آن تصمیم گیری کنند بیان اظهار نظرات و دیدگاه هایشان نسبت به مسائل سازمانی است. زمانی که افراد تصمیم به عدم ابراز نظرات و ایده هایشان بگیرند این شرایط منجر به پدیده ای می شود که موریسون و میلیکن آن را سکوت سازمانی می نامند و در واقع تناقض آشکاری است که سازمان‌ها گرفتار آن می شوند ودر این شرایط سازمان برای حق اظهار نظرکارکنان خود ارزش قائل نیستند، بنابراین با آنکه بیشتر کارکنان، حقیقت را درباره مسائل و مشکلات خاصی که در سازمان رخ می‌دهد، می دانند اما جرات سخن گفتن درباره آن مسائل را ندارند. به طور کلی سکوت سازمانی به عنوان مانع بالقوه خطرناکی برای تغییر و توسعه سازمانی قلمداد می شود، به خصوص سازمان‌های کثرت گرا یعنی سازمان‌هایی که برای ارزش‌های متفاوت و تفاوت‌های موجود میان افراد، ارزش قائل هستند. از این جهت پرداختن به آن از اهمیت برخوردار است.دریافت متن کاملfa_IR
dc.languageفارسی
dc.language.isofa_IR
dc.relation.ispartofتدبیرfa_IR
dc.subjectسکوت سازمانی – تغییر سازمانی – بازخورد منفی - حق اظهار نظر سازمانیfa_IR
dc.subjectمدیریت منابع انسانيfa_IR
dc.titleبررسی سکوت سازمانی و راه های برون رفتfa_IR
dc.typeTexten_US
dc.typeكاربرديfa_IR
dc.contributor.departmentدانشگاه آزاد اسلامی واحد علی آباد کتولfa_IR
dc.citation.volume23
dc.citation.issue244
dc.citation.spage51
dc.citation.epage58


فایل‌های این مورد

فایل‌هااندازهقالبمشاهده

فایلی با این مورد مرتبط نشده است.

این مورد در مجموعه‌های زیر وجود دارد:

نمایش مختصر رکورد