نمایش مختصر رکورد

dc.contributor.authorصالحی, مهتابfa_IR
dc.contributor.authorکلوندی, رمضانfa_IR
dc.date.accessioned1402-01-11T01:33:27Zfa_IR
dc.date.accessioned2023-03-31T01:33:48Z
dc.date.available1402-01-11T01:33:27Zfa_IR
dc.date.available2023-03-31T01:33:48Z
dc.date.issued2022-11-22en_US
dc.date.issued1401-09-01fa_IR
dc.date.submitted2021-12-28en_US
dc.date.submitted1400-10-07fa_IR
dc.identifier.citationصالحی, مهتاب, کلوندی, رمضان. (1401). بررسی تنوع مورفولوژیکی و فیتوشیمیایی جمعیت‌های مختلف گوش‌بره (Phlomis olivieri Benth.) در استان همدان. علوم باغبانی, 36(3), 721-734. doi: 10.22067/jhs.2022.74320.1117fa_IR
dc.identifier.urihttps://dx.doi.org/10.22067/jhs.2022.74320.1117
dc.identifier.urihttps://jhs.um.ac.ir/article_41742.html
dc.identifier.urihttps://iranjournals.nlai.ir/handle/123456789/944199
dc.description.abstractجنس Phlomis از تیرۀ Lamiaceae حدود 113 گونه را در جهان شامل می­شود. براساس آخرین گزارش، جنس Phlomis دارای 20 گونه و 3 هیبرید در ایران است که 9 گونۀ آن، انحصاری ایران هستند. گیاه Phlomis olivieri Benth. از گونه­های بومی ایران است. گونه­های مختلف Phlomis در طب سنتی، برای درمان برخی بیماری­ها ازجمله زخم معده، دیابت و التهاب مورد استفاده قرار گرفته است. این پژوهش، به ‌منظور ارزیابی تنوع مورفولوژیکی و فیتوشیمیایی 11 جمعیت گیاه گوش­بره، در سال 1400 در مناطق مختلف استان همدان به اجرا درآمد. براساس نتایج به دست آمده، بیشترین وزن تر و وزن خشک سرشاخه گل­دار (96/6 و 48/3 گرم) و همچنین بیشترین وزن تر و وزن خشک گیاه (به ترتیب 77/11 و 86/5 گرم) به جمعیت کوهانی تعلق داشت. بلندترین طول گل­آذین (2/24 سانتی‌متر) مربوط به جمعیت جوزان و کوتاه­ترین طول گل­آذین (9/8 سانتی‌متر)  مربوط به جمعیت گاماسیاب بود. بیشترین قطر ساقه (45/4 میلی­متر) در جمعیت گرین مشاهده شد. بیشترین ارتفاع گیاه (4/49 سانتی‌متر) مربوط به جمعیت راهدارخانه بود که با جمعیت‌ گرین، تفاوت معنی‌داری نداشت (p<0.05) و کمترینِ آن، مربوط به جمعیت گرمک (31 سانتی‌متر) بود که با جمعیت گاماسیاب (50/33 سانتی­متر) اختلاف معنی­داری نداشت. همچنین، 31 ترکیب در اسانس شناسایی شد که کاریوفیلن، ژرماکرن دی، و ای ـ بتا ـ فارنسن، بیشترین درصد اجزای تشکیل­دهنده اسانس را به خود اختصاص دادند. در این مطالعه، بیشترین اسانس (04/0 درصد) از منطقه کوهانی به دست آمد که در بین جمعیت­های مورد مطالعه، دارای کمترین ارتفاع از سطح دریا بود. بنابراین به نظر می­رسد که عوامل محیطی نیز همانند عوامل ژنتیکی، در ایجاد تنوع در خصوصیات مورفولوژیکی و فیتوشیمیایی این گیاه مؤثر بوده­اند.fa_IR
dc.format.extent1631
dc.format.mimetypeapplication/pdf
dc.languageفارسی
dc.language.isofa_IR
dc.relation.ispartofعلوم باغبانیfa_IR
dc.relation.isversionofhttps://dx.doi.org/10.22067/jhs.2022.74320.1117
dc.subjectارتفاع از سطح دریاfa_IR
dc.subjectاسانسfa_IR
dc.subjectسرشاخه گلدارfa_IR
dc.subjectگل آذینfa_IR
dc.subjectگیاهان داروییfa_IR
dc.titleبررسی تنوع مورفولوژیکی و فیتوشیمیایی جمعیت‌های مختلف گوش‌بره (Phlomis olivieri Benth.) در استان همدانfa_IR
dc.typeTexten_US
dc.typeمقالات پژوهشیfa_IR
dc.contributor.departmentگروه علوم و مهندسی باغبانی دانشگاه بوعلی سینا ـ مجتمع آموزش عالی نهاوند (ویژه دختران)fa_IR
dc.contributor.departmentبخش تحقیقات منابع طبیعی، مرکز تحقیقات و آموزش کشاورزی و منابع طبیعی استان همدان، سازمان تحقیقات، آموزش و ترویج کشاورزیfa_IR
dc.citation.volume36
dc.citation.issue3
dc.citation.spage721
dc.citation.epage734


فایل‌های این مورد

Thumbnail

این مورد در مجموعه‌های زیر وجود دارد:

نمایش مختصر رکورد