تاثیر سطوح مختلف محلولپاشی عناصر ریزمغذی روی، آهن و منگنز بر خصوصیات زایشی و عملکرد انگورVitis vinifera L. در برخی تاکستانهای استان زنجان
(ندگان)پدیدآور
محبی, حاجعلیعبادی, علیطاهری, مهدیضرابی, محبوبهبی همتا, محمدرضا
نوع مدرک
Textمقالات پژوهشی
زبان مدرک
فارسیچکیده
بهمنظور ارزیابی اثرات تغذیهای کودهای ریزمغذی بهصورت منفرد و در ترکیب باهم بر روی رشد و عملکرد گیاه انگور، در استان زنجان، شهرستانهای ابهر و خرمدره در سه باغ (مکان) تحت کشت انگور رقم 'بیدانه سفید‘، طی دو سال متوالی (96-1394) تحقیقی انجام پذیرفت. تیمارها شامل دو سطح از کودهای کلات روی ( 1/0 و 3/0 درصد) آهن (1/0 و 2/0 درصد) و منگنز (1/0 و 2/0 درصد) و سطوح شاهد بود. این پژوهش به صورت آزمایش فاکتوریل بر پایهی طرح بلوکهای کامل تصادفی در سه تکرار اجرا و در دو سال متوالی تکرار شد. بررسی صفات مورفو-فیزیولوژیک نشان داد که مصرف این کودها بهصورت انفرادی و یا ترکیبی، دارای اثرات مثبت معنیداری (افزایش 4/4- 132 درصد) برروی تمامی صفات اندازهگیری شده (18 صفت) در مراحل مختلف رشد و نمو بود. اثر ساده مکان برای صفاتی مانند عملکرد هر بوته و شاخص تولید محصول در هکتار معنیدار و در سایر صفات غیر معنیدار بود. در مواردی این عامل معنیدار باشد. نشان دهندهی اثر مستقیم این عامل بر روی آن صفات است. اثر ساده عامل سال برای همه صفات بجز درصد قند آب میوه و اثرات متقابل چند جانبهی آن با سطوح تیماری در اکثریت صفات، معنیدار نبود؛ که نشان دهندهی احتمال عدم تأثیرگذاری سال روی بیشتر صفات در نمونههای تحت تیمار میباشد. در مجموع در میان ترکیبات تیماری، کمترین افزایش نسبت به شاهد (4/4 درصد) در سطح تیماری کود منگنز 1/0 درصد و در بین صفات اندازهگیری شده در صفت اسیدیته آب میوه (24/20 درصد) و بیشترین افزایش نسبت به شاهد (132 درصد) در ترکیب تیماری روی 3/0+ آهن 2/0+ منگنز 2/0 درصد و نیز صفات تعداد گل آذین و تعداد خوشه در هر شاخه (28/126 درصد) و پس از آنها تعداد خوشه در هر بوته (19/104 درصد) مشاهده گردید. از اینرو این صفات نسبت به سایر صفات اندازهگیری شده پاسخ بهتری نشان دادند بهعنوان صفات شاخص و ترکیب تیماری روی 3/0 + آهن 2/0 + منگنز 2/0 درصد که نسبت به سایر ترکیبات بهویژه شاهد برتری داشت، بهعنوان ترکیب کودی پیشنهادی پیشنهاد میشوند.
کلید واژگان
اسیدیتهریزمغذی
گل آذین
مورفو-فیزیولوژیک
میوه کاری
شماره نشریه
2تاریخ نشر
2022-08-231401-06-01
سازمان پدید آورنده
پژوهشکده انگور و کشمش، دانشگاه ملایرپردیس کشاورزی و منابع طبیعی، دانشگاه تهران
بخش تحقیقات خاک و آب، مرکز تحقیقات و آموزش کشاورزی و منابع طبیعی استان زنجان
گروه علوم خاک، دانشکده کشاورزی، دانشگاه ملایر
پردیس کشاورزی و منابع طبیعی، دانشگاه تهران



