تأثیر پوترسین و نیتریک‌اکسید بر بهبود ویژگی‌های مورفولوژیکی، بیوشیمیایی و پس‌از‌برداشت رز رقم ’آوالانچ‘

Abstract

گل رز (Rosa hybrida ‘Avalanche') یکی از گل­های بریدنی­ مهم دنیاست. به­منظور بررسی تاثیر محلول‌پاشی سدیم نیتروپروساید (به­عنوان منبع نیتریک­اکسید) و پوترسین بر گل رز رقم 'آوالانچ‘ پژوهشی به صورت فاکتوریل در قالب طرح کاملاً تصادفی با سه تکرار در شرایط کشت هیدروپونیک به صورت گلدانی در گلخانه اجرا شد. تیمارهای آزمایش شامل چهار غلظت سدیم نیتروپروساید (صفر، 50، 100 و 200 میکرومولار) و چهار غلظت پوترسین (صفر، 1، 2 و 4 میلی­مولار) بود. شاخص­های اندازه­گیری شده شامل وزن تر و خشک ساقه گل­دهنده، کلروفیل b ,aو کلروفیل کل، کاروتنوئید و در مرحله پس از برداشت آنزیم­های گایاکول پراکسیداز و آسکوربات پراکسیداز و خمیدگی ساقه بودند. سدیم نیتروپروساید در غلظت 50 میکرومولار همراه با پوترسین 4 میلی­مولار، وزن تر و خشک ساقه گلدهنده را نسبت به شاهد افزایش داد. غلظت 100 میکرو مولار سدیم نیتروپروساید همراه با کاربرد ۴ میلی‌مولار پوترسین باعث افزایش معنی­دار میزان کلروفیل b ,aو کلروفیل کل و کاروتنوئید نسبت به شاهد شد. لازم به ذکر است که کاربرد قبل از برداشت سدیم­نیتروپروساید و پوترسین در بهبود ویژگی­های پس از برداشت گل رز نیز تاثیر مثبت داشت، به­طوری که بیشترین میزان فعالیت آنزیم­های آنتی­اکسیدانی (آسکوربات پراکسیداز و گایاکول پراکسیداز) و کمترین خمیدگی ساقه در غلظت­های 100 و 200 میکرومولار سدیم نیتروپروساید به تنهایی و یا همراه با کاربرد پوترسین مشاهده شد. به­طور کلی، سدیم­نیتروپروساید و پوترسین تاثیر مثبت و مطلوبی در بهبود شاخص­های رشدی و پس از برداشتی گل رز داشتند ولی غلظت موثر بسته به نوع شاخص متفاوت بود.