نمایش مختصر رکورد

dc.contributor.authorمحبی, فریدونfa_IR
dc.contributor.authorصیدگر, مسعودfa_IR
dc.contributor.authorحافظیه, محمودfa_IR
dc.contributor.authorداداشپور, بایرامعلیfa_IR
dc.contributor.authorعلیزاده اوصالو, ژالهfa_IR
dc.date.accessioned1401-12-10T10:26:20Zfa_IR
dc.date.accessioned2023-03-01T10:26:20Z
dc.date.available1401-12-10T10:26:20Zfa_IR
dc.date.available2023-03-01T10:26:20Z
dc.date.issued2022-12-01en_US
dc.date.issued1401-09-10fa_IR
dc.identifier.citationمحبی, فریدون, صیدگر, مسعود, حافظیه, محمود, داداشپور, بایرامعلی, علیزاده اوصالو, ژاله. (1401). مقاله علمی – پژوهشی:‌ مروری بر ذخایر آرتمیا در دریاچه ارومیه (1400-1277). مجله علمي شيلات ايران, 31(5), 95-110.fa_IR
dc.identifier.issn1026-1354
dc.identifier.issn2322-5998
dc.identifier.urihttp://isfj.ir/article-1-2615-fa.html
dc.identifier.urihttps://iranjournals.nlai.ir/handle/123456789/941550
dc.description.abstractاین مطالعه به بررسی تغییرات تراکم توده زنده و سیست آرتمیا در دریاچه ارومیه در طول دوره‌های مختلف زمانی می‌پردازد. با این‌حال، به بررسی تغییرات جمعیت آرتمیا در سایر دریاچه‌های بسیار شور نظیر دریاچه بزرگ نمک آمریکا، بحرالمیت و دریاچه گریزمیر در نیوزیلند نیز پرداخته شده است. حدود 125 سال قبل، Günther (1899) اولین ذخایر آرتمیا را در دریاچه ارومیه تخمین زده است. پس از وی، در دوره‌های مختلف زمانی، محققین مختلف تراکم آرتمیای دریاچه ارومیه را مورد ارزیابی قرار داده‌اند. از مهم‌ترین آنها می‌توان به مطالعات انجام شده در سه دهه گذشته اشاره نمود. اوج جمعیت آرتمیا را می‌توان در دهه هفتاد در دریاچه ارومیه مشاهده کرد که مقارن با بالاترین سطح تراز آب است. پس از آن، آب دریاچه ارومیه روند نزولی داشته که این امر در جمعیت آرتمیا و تراکم سیست، نمود داشته است. در دهه 90 دریاچه ارومیه با بحران کم آبی مواجه شده است و جمعیت آرتمیا افت شدیدی نشان می‌دهد. با توجه به شباهت‌های زیاد دریاچه ارومیه با دریاچه بزرگ نمک آمریکا، به مطالعات مربوط به این دریاچه پررنگ تر پرداخته شده است. به طور کلی، تراکم سیست آرتمیا از حدود 2500 عدد در لیتر در دهه 70 به 6/4 عدد در لیتر در دهه 90 و در همین زمان تراکم توده زنده آرتمیا از 1500 عدد در مترمکعب به 4 عدد در مترمکعب کاهش یافته است. کاهش سطح آب دریاچه و هم‌زمان افزایش شوری آن به عنوان یکی از مهم‌ترین عوامل کاهش جمعیت آرتمیا محسوب می‌شود. از عوامل مهم دیگر در کاهش جمعیت آرتمیا در دریاچه ارومیه می‌توان به کاهش محسوس جمعیت جلبک‌ها به‌ویژه جلبک Dunaliella salina که غذای اصلی آرتمیا را تشکیل می‌دهد، اشاره کرد.fa_IR
dc.format.extent721
dc.format.mimetypeapplication/pdf
dc.languageفارسی
dc.language.isofa_IR
dc.publisherموسسه تحقیقات شیلات ایرانfa_IR
dc.relation.ispartofمجله علمي شيلات ايرانfa_IR
dc.relation.ispartofIranian Scientific Fisheries Journalen_US
dc.subjectذخایر آرتمیاfa_IR
dc.subjectدریاچه ارومیهfa_IR
dc.subjectسیستfa_IR
dc.subjectتوده زندهfa_IR
dc.subjectهیپرسالینfa_IR
dc.subjectکاهش آبfa_IR
dc.subjectارزيابي ذخاير و پويايي جمعيتfa_IR
dc.titleمقاله علمی – پژوهشی:‌ مروری بر ذخایر آرتمیا در دریاچه ارومیه (1400-1277)fa_IR
dc.typeTexten_US
dc.typeپژوهشيfa_IR
dc.contributor.departmentمرکز تحقیقات آرتمیای کشور، مؤسسه تحقیقات علوم شیلاتی کشور، سازمان تحقیقات، آموزش و ترویج کشاورزی، ارومیه، ایرانfa_IR
dc.contributor.departmentمرکز تحقیقات آرتمیای کشور، مؤسسه تحقیقات علوم شیلاتی کشور، سازمان تحقیقات، آموزش و ترویج کشاورزی، ارومیه، ایرانfa_IR
dc.contributor.departmentمؤسسه تحقیقات علوم شیلاتی کشور، سازمان تحقیقات، آموزش و ترویج کشاورزی، تهران، ایرانfa_IR
dc.contributor.departmentمرکز تحقیقات آرتمیای کشور، مؤسسه تحقیقات علوم شیلاتی کشور، سازمان تحقیقات، آموزش و ترویج کشاورزی، ارومیه، ایرانfa_IR
dc.contributor.departmentمرکز تحقیقات آرتمیای کشور، مؤسسه تحقیقات علوم شیلاتی کشور، سازمان تحقیقات، آموزش و ترویج کشاورزی، ارومیه، ایرانfa_IR
dc.citation.volume31
dc.citation.issue5
dc.citation.spage95
dc.citation.epage110


فایل‌های این مورد

Thumbnail

این مورد در مجموعه‌های زیر وجود دارد:

نمایش مختصر رکورد