تبیین مدل تعارض و کنترل خشم در مدیران دانشگاه‌های علوم پزشکی ایران

Abstract

زمینه و هدف: تعارض و خشم به عنوان جزئی اجتناب ناپذیر و لاینفک از زندگی سازمانی قلمداد می‌شود که به علل مختلف در سازمان رخ می­دهد. راه‌حل‌ها و استراتژی‌های حل تعارض و خشم در سازمان­ها، بسیار متنوع بوده و هر یک دارای نقاط قوت و ضعف هستند. لذا، هدف از تحقیق حاضر، تبیین مدل تعارض و کنترل خشم در مدیران دانشگاه‌های علوم پزشکی ایران به روش کیفی می­باشد. روش کار: مطالعه حاضر از نظر ماهیت از نوع تحقیقات توصیفی- پیمایشی است. جامعه آماری در پژوهش حاضر، خبرگان حوزه علوم پزشکی می­باشند. نمونه آماری توسط نمونه گیری غیراحتمالی و در سه مرحله بدست آمد. ابزارهای پژوهش شامل مطالعات کتابخانه­ای، مصاحبه نیمه ساختار یافته به صورت سوالات باز (15 سوال) و پرسشنامه در طیف لیکرت 5 امتیازی است که از نتایج دو ابزار قبل استخراج گردید. روش تحقیق در این بخش، تکنیک دلفی است. یافته­ها: بر اساس نتایج بدست آمده از سه دور دلفی، 9 مولفه اصلی و 72 مولفه فرعی در نهایت به عنوان شاخص­های کننترل تعارض و خشم در دانشگاه­های علوم پزشکی انتخاب شدند. مولفه­های اصلی مدیریت تعارض عبارتند از: مذاکره، همکاری، استفاده از نظام پیشنهادات، اجتناب، رویارویی، نرمش و سازش، کنترل، تطبیقی و تغییر در روابط. نتیجه‌گیری: مدیران سازمان­ها به ویژه دانشگاه­های علوم پزشکی کشور برای حل تعارض و خشم در سازمان، ابتدا شرایط و موقعیت و همچنین میزان شدت تعارض را سنجیده و از یکی از روش­های حل تعارض استفاده نمایند. روش­هایی که با سازش و نرمش هستند برای مشکل تعارض بیشتر توصیه می­شود.