• ثبت نام
    • ورود به سامانه
    مشاهده مورد 
    •   صفحهٔ اصلی
    • نشریات فارسی
    • مجله علوم پزشکی رازی
    • دوره 29, شماره 5
    • مشاهده مورد
    •   صفحهٔ اصلی
    • نشریات فارسی
    • مجله علوم پزشکی رازی
    • دوره 29, شماره 5
    • مشاهده مورد
    JavaScript is disabled for your browser. Some features of this site may not work without it.

    بررسی تاثیر مهارکننده پروتئازوم (MG132) در تنظیم مرگ سلولی، آپوپتوز، فعالیت کاسپازها، میزان گونه‌های فعال اکسیژن و پتانسیل غشای میتوکندری در رده سلولی سرطان سینه (MCF-7)

    (ندگان)پدیدآور
    توکلی یرکی, معصومهسلیمی, وحیدشهسواری, زهرا
    Thumbnail
    نوع مدرک
    Text
    پژوهشي
    زبان مدرک
    فارسی
    نمایش کامل رکورد
    چکیده
    زمینه و هدف: MG132  به عنوان مهارکننده مسیر پروتئوزوم در تنظیم احتمالی مرگ سلول‌های سرطانی مورد توجه قرار گرفته است. این مطالعه با هدف روشن کردن اثر احتمالی MG132 بر تنظیم رشد و القای  آپوپتوز با تاکید بر نقش کاسپاز‌ها، گونه‌های فعال اکسیژن و میتوکندری در سلول‌های سرطانیMCF-7  طراحی شده است. روش کار: مطالعه حاضر از نوع مطالعات علوم پایه و در سطح سلول می‌باشد. برای این منظور، سلول‌های MCF-7 در گروه‌های تیمار با  غلظت‌های مختلف MG132 (0.5، 1، 5 و 10 میکرومول)  در زمان‌های انکوباسیون 12، 24 و 48 ساعت قرار گرفتند. اثر سمیت سلولی MG132 بر رشد MCF-7  با استفاده از روش MTT بررسی گردید. رنگ آمیزی Annexin-V-FITC و رنگ آمیزی PI برای تشخیص آپوپتوز اولیه و تاخیری  با استفاده از فلوسیتومتری استفاده گردید.  سطح پتانسیل غشای میتوکندری Δψm)) با استفاده از رنگ لیپوفیل  JC-1 تغییر رنگ و جذب نوری حاصل از آن،  تشکیل گونه‌های فعال  اکسیژن  (ROS) با استفاده از پروب فلورسنس 2′,7′ -dichlorofluorescin diacetate (DCFH-DA) و فعالیت کاسپاز‌های 3 و 8  به روش الایزا مورد بررسی قرار گرفت. برای تجزیه و تحلیل و مقایسه داده‌ها از تحلیل واریانس یک طرفه ناپارامتریک (ANOVA) با آزمون تعقیبی Dennet و آزمون تعقیبی توکی با استفاده از نرم افزار GraphPad Prism استفاده گردید. یافته‌ها: بر اساس نتایج حاصل از این مطالعه،  MG132 باعث ایجاد القای مرگ سلولی در حالت وابسته به دوز و زمان در سلول‌های سرطانی MCF-7 گردید. کاهش درصد سلول‌های زنده پس از تیمار با غلظت‌های 5 و 10 میکرومول از MG132 پس از 48 ساعت منجر به افزایش درصد سلول‌های آپوپتوزی اولیه و نیز افزایش فعالیت آنزیم‌های کاسپاز 3 و کاسپاز 8 در این سلول‌ها گردید. همچنین نتایج این مطالعه نشان داد که القای آپوپتوز در سلول‌های MCF-7 بدنبال تیمار با MG132 با افزایش معنی دار تولید ROS درون سلولی  (01/0P
    کلید واژگان
    MG132
    آپوپتوز
    مرگ سلولی
    سرطان سینه
    کاسپاز
    بیوشیمی بالینی

    شماره نشریه
    5
    تاریخ نشر
    2022-08-01
    1401-05-10
    ناشر
    دانشگاه علوم پزشکی ایران
    سازمان پدید آورنده
    دانشیار، گروه بیوشیمی، دانشکده پزشکی، دانشگاه علوم پزشکی ایران، تهران، ایران
    دانشیار، گروه ویروس شناسی، دانشکده بهداشت، دانشگاه علوم پزشکی تهران، تهران، ایران
    استادیار، گروه بیوشیمی بالینی، دانشکده پزشکی، دانشگاه علوم پزشکی شهید بهشتی، تهران، ایران

    شاپا
    2228-7043
    2228-7051
    URI
    http://rjms.iums.ac.ir/article-1-7268-fa.html
    https://iranjournals.nlai.ir/handle/123456789/935813

    مرور

    همه جای سامانهپایگاه‌ها و مجموعه‌ها بر اساس تاریخ انتشارپدیدآورانعناوینموضوع‌‌هااین مجموعه بر اساس تاریخ انتشارپدیدآورانعناوینموضوع‌‌ها

    حساب من

    ورود به سامانهثبت نام

    آمار

    مشاهده آمار استفاده

    تازه ترین ها

    تازه ترین مدارک
    © کليه حقوق اين سامانه برای سازمان اسناد و کتابخانه ملی ایران محفوظ است
    تماس با ما | ارسال بازخورد
    قدرت یافته توسطسیناوب