| dc.contributor.author | نیکوزاده, علیرضا | fa_IR |
| dc.contributor.author | پوزش جدیدی, رقیه | fa_IR |
| dc.contributor.author | نورآذر, علیرضا | fa_IR |
| dc.contributor.author | اصغرپور ارشد, مسعود | fa_IR |
| dc.contributor.author | بشیری, جبار | fa_IR |
| dc.date.accessioned | 1401-07-03T16:48:46Z | fa_IR |
| dc.date.accessioned | 2022-09-25T16:48:46Z | |
| dc.date.available | 1401-07-03T16:48:46Z | fa_IR |
| dc.date.available | 2022-09-25T16:48:46Z | |
| dc.date.issued | 2022-08-01 | en_US |
| dc.date.issued | 1401-05-10 | fa_IR |
| dc.identifier.citation | نیکوزاده, علیرضا, پوزش جدیدی, رقیه, نورآذر, علیرضا, اصغرپور ارشد, مسعود, بشیری, جبار. (1401). بررسی تاثیرهشت هفته تمرین هوازی و مصرف مکمل کورکومین بر بیان ژن PCG1-α و سیترات سینتاز میتوکندریایی کاردیومیوسیت موش‌های نر مدل سکته قلبی. دوماه نامه علمي ـ پژوهشي فيض, 26(4), 398-406. | fa_IR |
| dc.identifier.issn | 1029-7855 | |
| dc.identifier.issn | 2008-9821 | |
| dc.identifier.uri | http://feyz.kaums.ac.ir/article-1-4609-fa.html | |
| dc.identifier.uri | https://iranjournals.nlai.ir/handle/123456789/931642 | |
| dc.description.abstract | سابقه و هدف: ناکارآمدی میتوکندریایی یکی از سازوکارهای احتمالی پیشرفت بیماری قلبی است. تحقیق حاضر با هدف بررسی تأثیر هشت هفته تمرین هوازی و مصرف مکمل کورکومین بر بیان ژن PGC-1α و سیترات سینتاز میتوکندریایی کاردیومیوسیت موش‌های نر مدل سکته قلبی انجام شد.
مواد و روش‌ها: 40 سر موش صحرایی نر به‌صورت تصادفی به 5 گروه کنترل سالم، کنترل سکته قلبی، تمرین هوازی، مکمل و تمرین + مکمل تقسیم شدند. گروه تمرین و تمرین + مکمل به‌مدت 8 هفته تحت‌تأثیر تمرین بر روی نوار گردان الکترونیکی هوشمند حیوانی به‌صورت 5 روز در هفته قرار گرفتند. در این زمان گروه کنترل سکته قلبی و مکمل، برنامه تمرینی نداشت. در ابتدا کنترل سالم، کشتار شدند. بیان ژن PGC-1α و سیترات سینتاز میتوکندریایی با استفاده از روش Real-time PCRبه‌دست آمد. ﺩﺍﺩﻩﻫﺎ ﺑﺎ ﺍﺳﺘﻔﺎﺩه ﺍﺯ ﺁﺯﻣﻮن شاپیروویلک و تحلیل واریانس دوطرفه و یک‌طرفه و آزمون تعقیبی توکی ﺁﻧﺎﻟﻴﺰ ﺷﺪﻧﺪ.
نتایج: یافته‌ها نشان داد که بیان PGC-1α و سیترات‌سینتاز کاردیومیوسیت‌ها در گروه‌های تمرین‌کرده با و بدون مصرف کورکومین به‌طور معنی‌داری بیشتر از گروه‌های مکمل و کنترل سکته قلبی است (0/001=P). بین دو گروه تمرین و تمرین + مکمل هم تفاوت معنی‌داری مشاهده نشد. بیان هر دو ژن در گروه کنترل سکته قلبی کمتر از کنترل سالم بود (0/05≥P).
نتیجه‌گیری: هشت هفته تمرین هوازی به‌تنهایی و در ترکیب با کورکومین، به افزایش بیان ژن PGC-1α و سیترات‌سینتاز منجر گردید. اثر توأم تمرین و کورکومین به‌طور غیر معنی‌داری بیشتر بود.
| fa_IR |
| dc.language | فارسی | |
| dc.language.iso | fa_IR | |
| dc.publisher | دانشگاه علوم پزشکی کاشان | fa_IR |
| dc.relation.ispartof | دوماه نامه علمي ـ پژوهشي فيض | fa_IR |
| dc.relation.ispartof | Feyz Journal of Kashan University of Medical Sciences | en_US |
| dc.subject | تمرین هوازی | fa_IR |
| dc.subject | کورکومین | fa_IR |
| dc.subject | انفارکتوس قلبی | fa_IR |
| dc.subject | گیرنده فعال کننده تکثیر پروکسی زوم گاما هم فعال ساز آلفا | fa_IR |
| dc.subject | سیترات سینتاز. | fa_IR |
| dc.subject | عمومى | fa_IR |
| dc.title | بررسی تاثیرهشت هفته تمرین هوازی و مصرف مکمل کورکومین بر بیان ژن PCG1-α و سیترات سینتاز میتوکندریایی کاردیومیوسیت موش‌های نر مدل سکته قلبی | fa_IR |
| dc.type | Text | en_US |
| dc.type | پژوهشي | fa_IR |
| dc.citation.volume | 26 | |
| dc.citation.issue | 4 | |
| dc.citation.spage | 398 | |
| dc.citation.epage | 406 | |
