نمایش مختصر رکورد

dc.contributor.authorنادری, لالهfa_IR
dc.contributor.authorبنایی بروجنی, جمشیدfa_IR
dc.contributor.authorکارگرفرد, مهدیfa_IR
dc.contributor.authorکشاورز, سعیدfa_IR
dc.date.accessioned1401-06-20T07:22:11Zfa_IR
dc.date.accessioned2022-09-11T07:22:11Z
dc.date.available1401-06-20T07:22:11Zfa_IR
dc.date.available2022-09-11T07:22:11Z
dc.date.issued2022-05-01en_US
dc.date.issued1401-02-11fa_IR
dc.identifier.citationنادری, لاله, بنایی بروجنی, جمشید, کارگرفرد, مهدی, کشاورز, سعید. (1401). اثر تمرینات تناوبی با شدت بالا بر فاکتور مهارکننده تومورزایی و اینترلوکین-33 زنان مبتلا به دیابت نوع 2. مجله علوم پزشکی رازی, 29(3), 49-58.fa_IR
dc.identifier.issn2228-7043
dc.identifier.issn2228-7051
dc.identifier.urihttp://rjms.iums.ac.ir/article-1-6506-fa.html
dc.identifier.urihttps://iranjournals.nlai.ir/handle/123456789/929511
dc.description.abstractزمینه و هدف: تمرینات ورزشی دارای اثرات مفید و ضدالتهابی است که موجب سرکوب التهاب سیستمی با درجه پایین در دیابت نوع 2 می‌شود. هدف از پژوهش حاضر بررسی اثر تمرین تناوبی با شدت بالا بر فاکتور مهارکننده تومورزایی و اینترلوکین-33 در زنان مبتلا به دیابت نوع 2 بود.  روش‌ کار: در این پژوهش نیمه تجربی و میدانی، 30 نفر از زنان مبتلا به دیابت نوع 2 با میانگین سنی 05/3 ±75/38، شاخص توده بدن 44/1±17/28 و گلوکز ناشتای بالاتر از 126 تا250 میلی‌گرم بر دسی لیتر به‌طور داوطلبانه در تحقیق حاضر شدند و بر اساس مقادیر هموگلوبین گلیکوزیله در دو گروه تمرین تناوبی (15 نفر) و کنترل (15 نفر) قرار گرفتند. گروه تمرین تناوبی تمرینات را به مدت دوازده هفته، سه جلسه در هفته گروه با 75 درصد ضربان قلب بیشینه شروع و تا شدت ۹0 درصد ضربان قلب بیشینه افزایش دادند. نمونه‌های خونی فاکتور مهار کننده تومورزایی و اینترلوکین 33 قبل و پس از 12 هفته تمرین، با روش الایزا اندازه‌گیری شد. به منظور بررسی آماری داده‌ها از آزمون شاپروویلک برای تعیین نرمالیته داده‌ها، از آزمون t وابسته برای  مقایسه میانگین‌های پیش آزمون و پس آزمون متغیرهای مورد مطالعه درون گروه‌ها و از آزمون کواریانس برای مقایسه بین گروه‌ها استفاده گردید. یافته‌ها: نتایج تحلیل داده‌ها با استفاده از آزمون تی همبسته نشان داد که 12 هفته تمرین اثرات معنی‌داری بر فاکتور مهار کننده تومورزایی و اینترلوکین 33 داشته است. مقادیر سرمی فاکتور مهار کننده تومورزایی پس از تمرین تناوبی نسبت به شرایط کنترل، کاهش معناداری داشته است. همچنین در گروه تمرین تناوبی، اینترلوکین 33  در مقایسه با گروه بی تمرین تفاوت معناداری را در پس آزمون نسبت به پیش آزمون نشان داد (05/0≥P). نتیجه‌گیری: نتایج تحقیق حاضر نشان می‌دهد تمرینات تناوبی می‌تواند باعث بهبود سطح گلوکز و کاهش درجه التهاب در بیماران مبتلا به دیابت نوع دو شود.fa_IR
dc.languageفارسی
dc.language.isofa_IR
dc.publisherدانشگاه علوم پزشکی ایرانfa_IR
dc.relation.ispartofمجله علوم پزشکی رازیfa_IR
dc.relation.ispartofRazi Journal of Medical Sciencesen_US
dc.subjectتمرین تناوبیfa_IR
dc.subjectفاکتور مهارکننده تومور زاییfa_IR
dc.subjectاینترلوکین-33fa_IR
dc.subjectدیابت نوع 2fa_IR
dc.subjectفیزیولوژی ورزشfa_IR
dc.titleاثر تمرینات تناوبی با شدت بالا بر فاکتور مهارکننده تومورزایی و اینترلوکین-33 زنان مبتلا به دیابت نوع 2fa_IR
dc.typeTexten_US
dc.typeپژوهشيfa_IR
dc.contributor.departmentدانشجوی دکتری فیزیولوژی ورزشی، گروه تربیت بدنی و علوم ورزشی، واحد نجف‌آباد، دانشگاه آزاد اسلامی، نجف‌آباد، ایرانfa_IR
dc.contributor.departmentاستادیار، مرکز تحقیقات طب ورزشی، واحد نجف‌آباد، دانشگاه آزاد اسلامی، نجف‌آباد، ایرانfa_IR
dc.contributor.departmentاستاد، گروه فیزیولوژی ورزش، دانشکده علوم ورزشی، دانشگاه اصفهان، دانشگاه اصفهان، اصفهان، ایرانfa_IR
dc.contributor.departmentاستادیار، مرکز تحقیقات طب ورزشی، واحد نجف‌آباد، دانشگاه آزاد اسلامی، نجف‌آباد، ایرانfa_IR
dc.citation.volume29
dc.citation.issue3
dc.citation.spage49
dc.citation.epage58


فایل‌های این مورد

فایل‌هااندازهقالبمشاهده

فایلی با این مورد مرتبط نشده است.

این مورد در مجموعه‌های زیر وجود دارد:

نمایش مختصر رکورد