مقاله علمی – پژوهشی:‌ اثر سیستم بیوفلاک بر شاخص‌های رشد، ترکیب بدن و آنزیم‌های گوارشی ماهی جوان کپور معمولی در تراکم‌های مختلف پرورشی

Abstract

در تحقیق حاضر شاخص‌های رشد، ترکیب بدن و آنزیم‌های گوارشی ماهی جوان کپور معمولی (Cyprinus carpio) در سیستم بیوفلاک با تراکم‌های مختلف پرورشی مورد بررسی قرار گرفت. بدین‌‌منظور، 825 بچه ماهی کپور معمولی (2/1±17 گرم) به طور تصادفی در 5 تیمار (3 تکرار) و تعداد 15 تانک فایبرگلاس200 لیتری در آزمایشگاه دانشگاه علوم و فنون دریایی خرمشهر منتقل شدند. تعداد 25 عدد ماهی در تانک (12/2 کیلوگرم در متر مکعب) همراه با تعویض آب (شاهد) و نیز 25 عدد (12/2،D25)، ۵۰ عدد (۲۴/۴،D50)، 75 عدد (37/6،D75) و 100 عدد ماهی (5/8،D100) کیلوگرم در متر مکعب در تانک به عنوان تیمارهای بیوفلاک ذخیره شدند. دوره نوری شامل تناوب۱۲ ساعت روشنایی و تاریکی و طول دوره آزمایش ۴۰ روز بود. تیمار شاهد و سایر تیمارهای آزمایشی به‌ترتیب، با جیره غذایی تجاری حاوی 35 درصد پروتئین و 25 درصد پروتئین به صورت دستی، سه بار در روز و به میزان 3 درصد وزن بدن تغذیه شدند. مقدار پارامترهای اکسیژن محلول، دما، pH و شوری در سیستم بیوفلاک با تیمار شاهد اختلاف معنی‌‌داری نداشتند (05/0P>). شاخص‌‌های BFV یا حجم بیوفلاک و TSS یا کل ذرات معلق در تیمارهای بیوفلاک در مقایسه با شاهد مقدار بالاتری داشتند (05/0>P). در سیستم بیوفلاک میزان نیتریت و نیتروژن کل آمونیاکی در تیمارهای بیوفلاک در مقایسه با تیمار شاهد مقدار پایین‌‌تری داشتند(05/0>P) داشتند. میزان نیترات در تیمار D100 در مقایسه با سایر تیمارهای بیوفلاک افزایش یافت (05/0>P). وزن نهایی، درصد افزایش وزن، نرخ رشد ویژه و ضریب کارایی غذا در تیمارهای بیوفلاک D25و D50 تغذیه شده با پروتیین پایین‌تر اختلاف معنی‌‌داری با شاهد نداشت (05/0<P). ضریب کارایی پروتئین در تیمار D25 و D50 در مقایسه با شاهد افزایش یافت (05/0>P). کمترین میزان پروتئین در تیمار D100 به طور معنی‌داری در مقایسه با سایر تیمارها مشاهده شد (05/0>P). فعالیت آنزیم‌‌های لیپاز، آمیلاز و آلکالین فسفاتاز در سیستم بیوفلاک در مقایسه با شاهد اختلاف ‌‌معنی‌‌داری نداشتند (05/0<P). نتایج این مطالعه نشان داد که سیستم بیوفلاک ضمن کاهش بار آلودگی نیتریت و آمونیاک آب محیط پرورشی، میزان مصرف پروتئین جیره را کاهش داد.