مقاله علمی – پژوهشی:‌ تجمع زیستی سرب، نیکل و کادمیوم در بافت عضله، کبد و پوست ماهی شوریده و کوتر چشم درشت

Abstract

یکی از دغدغه‌های عمده جهانی درمورد محیط‌زیست، آلودگی محیط‌های آبی توسط عناصر سنگین است. این عناصر اکوسیستم‌های آبی را آلوده کرده و از طریق تجمع زیستی در اندام‌های موجودات زنده، در سطوح بالاتر زنجیره غذایی که انسان آنها را مصرف می‌کند، انباشته و تغلیظ می‌شوند. پژوهش کنونی با هدف ارزیابی غلظت فلزات سنگین سرب، نیکل و کادمیوم در بافت عضله، کبد و پوست دو گونه ماهی شوریده (Otolithes ruber) و کوتر چشم درشت (Sphyraena forsteri) در بنادر صیادی کنارک و پزم انجام شد. تعداد 36 نمونه ماهی به صورت کاملاً تصادفی از بنادر کنارک و پزم جمع‌آوری گردید. پس از آماده‌سازی نمونه‌ها، به روش هضم اسیدی، غلظت فلزات سنگین سرب، نیکل و کادمیوم به‌وسیله دستگاه جذب اتمی Contr-AA- 700 اندازه‌گیری شد. بر اساس نتایج مطالعه، میزان تجمع فلزات سنگین بین نمونه‌های دو منطقه متفاوت بود. میزان سرب در عضله ماهیان شوریده و کوتر چشم درشت به‌ترتیب 12/0±59/0 و 2/0±55/0 و غلظت کادمیوم به‌ترتیب 15/0±07/0 و 1/0±09/0 میلی‌گرم در کیلوگرم به‌دست آمد. همچنین میزان سرب و نیکل در ماهی کوتر چشم درشت کمتر از نمونه‌های شوریده بود. میزان غلظت سرب و کادمیوم در بافت عضله ماهیان شوریده و کوتر چشم درشت کمتر از حدمجاز استانداردهای وزارت شیلات و کشاورزی انگلستان (MAFF)، سازمان غذا و داروی آمریکا (FDA)، سازمان جهانی غذا و کشاورزی (FAO) و آژانس حفاظت محیط‌زیست آمریکا (USEPA) بود، به‌جز غلظت فلز نیکل که در مقایسه با حد مجاز استاندارد سازمان بهداشت جهانی (WHO) بیشتر به‌دست آمد.