ارایه مدل راهبری براساس روان بنه های ناسازگار و انعطاف پذیری روانشناختی

Abstract

زمینه و هدف: امروزه منابع انسانی ارزشمندترین سرمایه سازمان هستند؛ بنابراین بایسته است با توانمندسازی منابع انسانی از راه مدیریت صحیح و رعایت اصول روانشناسی انسانی، به تراز بالنگی قابل‌قبول سازمانی دست‌یافت. پژوهش حاضر باهدف بررسی نقش میانجی‎گری انعطاف‌پذیری روان‌شناختی در ارتباط با روان بنه های ناسازگار انجام گرفت. روش‌ کار: روش تحقیق حاضر توصیفی از نوع همبستگی بر پایه مدل‌سازی معادلات ساختاری است. جامعه آماری شامل کلیه مدیران تربیت‌بدنی وزارت آموزش‌وپرورش بود، نمونه آماری نیز به‌صورت تمام شمار در نظر گرفته شد (183 نفر). برای جمع‌آوری اطلاعات از پرسش‌نامه‌های روا و پایای طرح‌واره‌های یانگ (فرم کوتاه) و مقیاس پذیرش و عمل نسخه دوم و پرسش‌نامه رهبری فیدلر استفاده شد. همچنین داده‌ها با استفاده از مدل‌سازی معادلات ساختاری تجزیه‌وتحلیل شد. یافته‌ها: مهم‌ترین نتایج به‌دست‌آمده از تجزیه‌وتحلیل داده‌ها نشان داد که روان بنه‌های دیگر جهت مندی (منفی) و روان بنه محدودیت‌های مختل (مثبت) از طریق انعطاف‌پذیری روان‌شناختی بر راهبری وظیفه مدار تأثیر معنی‌داری داشته‌اند. همچنین روان بنه‌های دیگر جهت مندی (مثبت) و روان بنه محدودیت‌های مختل (منفی) از طریق انعطاف‌پذیری روان‌شناختی بر راهبری رابطه مدار تأثیر معنی‌داری داشته‌اند.

نتیجه‌گیری: یافته‌های پژوهش حاضر تلویحات قابل‌توجهی در خصوص آموزش انعطاف‌پذیری روان‌شناختی و تأثیر آن بر روان بنه‌های ناسازگار در بردارد و با توجه به نتایج می‌توان بیان کرد که انعطاف‌پذیری روان‌شناختی نقش میانجی در ارتباط بین روان بنه‌های ناسازگار اولیه و سبک رهبری در مدیران ورزشی ایفا می‌کند.