اثر دستکاری قیود (روش غیرخطی) برسطح انگیزش درونی و مهارت دختران 7 تا 9 سال

Abstract

زمینه و هدف: یکی از عوامل مؤثر بر یادگیری آموزش غیرمداوم می­باشد که می­تواند با تأثیر بر ابعاد روانشناختی بر یادگیری مؤثر باشد. بنابراین هدف از پژوهش حاضر اثر دستکاری قیود (روش غیرخطی) برسطح انگیزش درونی و مهارت دختران 7 تا 9 سال بود. روش کار: بدین منظور در این مطالعه نیمه آزمایشی با طرح پیش آزمون- پس آزمون با دوره پیگیری هفت روزه، از بین دانش‌آموزان دختر7 تا 9 ساله شهر بروجرد، 45 نفر به روش دسترس انتخاب و به صورت تصادفی در سه گروه آموزش غیرخطی، آموزش خطی و کنترل قرار گرفتند. درمرحله پیش آزمون، شرکت­کنندگان به اجرای 10 کوشش تکلیف پرتاب کردن و دریافت کردن هم‌زمان مطابق با دستورالعمل آزمون MABC-2 پرداختند. بعد از اجرای پیش­آزمون، گروه­ها به اجرای آموزش مورد نظر در شش هفته و هر هفته 2 جلسه پرداختند. بلافاصله پس از آخرین جلسه تمرینی، و یک هفته بی­تمرینی (مرحله یادداری) و با افزایش نیم متر در فاصله (مرحله انتقال) مجددا شرکت­کنندگان به اجرای 10 کوشش تکلیف پرتاب و دریافت پرداختند. داره­ها به روش تحلیل واریانس با اندازه­گیری تکراری و کوواریانس تحلیل شد. یافته‌ها: نتایج نشان داد که هر دو روش غیرخطی و خطی باعث بهبود معنی­دار عملکرد دریافت شد (05/0P <). همچنین بین دو گروه غیرخطی و خطی در عملکرد دریافت و انگیزش درونی تفاوت معنی­داری وجود داشت (05/0 > P) و عملکرد گروه غیرخطی در هر دو مورد بهتر بود. نتیجه‌گیری: به‌طور کلی این نتایج بر اهمیت روش غیرخطی در مدارس برای بهبود عملکرد دریافت و انگیزش درونی دانش‌آموزان دختر تأکید دارد و تاییدی بر رویکرد قیود محور می­باشد.