بررسی تاثیر آموزش مبتنی بر رویکرد روانشناسی مثبت گرا بر بهزیستی روانشناختی، احساس معنا در زندگی و سرزندگی همسران شهید و جانباز

Abstract

زمینه و هدف: جنگ بر خانواده­ها به­ویژه همسران قربانیان تأثیرات وسیع و عمیقی برجا گذاشته و سلامت روانی آن‌ها را با خطر مواجه کرده است. این مطالعه با هدف بررسی تاثیرآموزش مبتنی بر رویکرد روانشناسی مثبت‌گرا بر بهزیستی روان‌شناختی، احساس معنا در زندگی و سرزندگی همسران شهید و جانباز انجام شد. روش کار: روش این مطالعه نیمه تجربی بود که با طرح پیش‌آزمون-پس‌آزمون با یک گروه کنترل و تجربی انجام شد. 28 نفر از همسران شهید و جانباز شهر شیراز در این مطالعه شرکت کردند که به صورت تصادفی در گروه کنترل (14 نفر) و تجربی (14 نفر) قرار گرفتند. از پرسشنامه‌های بهزیستی روان‌شناختی ریف، پرسشنامه معنای زندگی و پرسشنامه سرزندگی برای جمع آوری داده‌ها استفاده شد. همچنین مداخله این تحقیق بر گرفته از پروتکل سلیگمن و همکاران (2006) در 10 جلسه طی 10 هفته و هر جلسه به مدت یک و نیم ساعت بود. داده‌ها با استفاده از آزمون‌های تی وابسته و تی مستقل تحلیل شدند. یافته‌ها: به‌طور کلی یافته‌ها نشان داد که آموزش مبتنی بر رویکرد روانشناسی مثبت‌گرا بر نمره کلی بهزیستی روان‌شناختی، پذیرش خود و معنای زندگی تأثیر دارد (05/0 ˂p) اما بر سرزندگی و سایر شاخص­های پرسشنامه بهزیستی روان‌شناختی اثر معنی‌داری نداشت (05/0 ˃p). نتیجه‌گیری: این مداخله می­تواند به‌عنوان روشی برای بهبود بهزیستی روان‌شناختی و معنای زندگی در همسران شهید و جانباز مطرح باشد. برای تکرار پذیری نتایج به مطالعات بیشتری نیاز است.