نمایش مختصر رکورد

dc.contributor.authorموسوی, سیده الههfa_IR
dc.contributor.authorزیوری فرد, مریمfa_IR
dc.contributor.authorرضایت, سید مهدیfa_IR
dc.contributor.authorعطار, فرنوشfa_IR
dc.date.accessioned1401-05-11T19:00:57Zfa_IR
dc.date.accessioned2022-08-02T19:00:57Z
dc.date.available1401-05-11T19:00:57Zfa_IR
dc.date.available2022-08-02T19:00:57Z
dc.date.issued2022-01-01en_US
dc.date.issued1400-10-11fa_IR
dc.identifier.citationموسوی, سیده الهه, زیوری فرد, مریم, رضایت, سید مهدی, عطار, فرنوش. (1400). بررسی سمیت سلولی نانوذرات الماس بر روی سلول‌های سرطان سینه (MCF-7) و لنفوسیت و میانکنش آنها با آلبومین سرم انسانی با استفاده از روش‌های طیف‌سنجی. مجله علوم پزشکی رازی, 28(11), 1-13.fa_IR
dc.identifier.issn2228-7043
dc.identifier.issn2228-7051
dc.identifier.urihttp://rjms.iums.ac.ir/article-1-6991-fa.html
dc.identifier.urihttps://iranjournals.nlai.ir/handle/123456789/920985
dc.description.abstractزمینه و هدف: استفاده از نانومواد کربن، برای اهداف مختلف زیست‌پزشکی در زمینه‌های تشخیص و درمان کاربرد فراوانی دارد. این مطالعه به‌منظور بررسی نوع تعامل نانوذرات الماس با پروتئین آلبومین و همچنین بررسی سمیت سلولی نانوذرات الماس در سلول سرطان سینه (MCF-7) و سلول لنفوسیت انجام شد. روش کار: به‌منظور بررسی تعامل نانوذرات الماس با پروتئین آلبومین، تکنیک‌های طیف‌سنجی دورنگ نمایی دورانی، طیف‌سنجی Visible-UV و طیف‌سنجی فلورسانس طبق دستورالعمل صورت گرفت. به‌منظور بررسی سمیت نانوذرات بر روی سلول‌های سرطان سینه (MCF-7) و سلول لنفوسیت تست MTT، LDH، آپوپتوز مطابق دستورالعمل انجام شد. یافته‌ها: نتایج تست MTT  نشان داد بیشترین سمیت سلولی نانوذرات الماس بر روی سلول‌های سرطان سینه (MCF-7) در غلظت 50 و 100 میکروگرم در میلی‌لیتر است که میزان زنده ماندن سلول‌ها را به ترتیب به 2/53% - 3/49% (01/0p<) و 68.4% - 3/64% (001/0p<) نسبت به گروه کنترل کاهش داد. درحالی‌که تأثیری در کاهش میزان زنده ماندن سلول‌های لنفوسیت نشان نداد. نتایج تست LDH نشان داد که نانوذرات برخلاف سلول‌های لنفوسیت منجر به افزایش میزان نشت لاکتات دهیدروژناز و القاء آپوپتوز در سلول سرطان سینه (MCF-7) می‌شود. ‌پژوهش‌های طیف سنجی فلورسانس جابه‌جایی به سمت طول موج‌های کوتاه‌تر و کاهش شدت نشر ماکزیموم در اثر افزایش غلظت نانوذرات را نشان داد. این تغییر در ویژگی فلورسانس پروتئین آلبومین حاکی از این است که نانو ذرات الماس با پروتئین آلبومین کمپلکس تشکیل می‌دهد. دمای نیمه ذوب آلبومین در حالت آزاد برابر با 61 درجه سانتی گراد است و دمای نیمه ذوب در حضور نانوذرات الماس به 58 درجه سانتی گراد کاهش یافت. نتیجه‌گیری: نانوذرات الماس منجر به کاهش زنده ماندن سلول‌های سرطانی می‌شوند درحالی‌که تأثیری در کاهش زنده ماندن سلول‌های لنفوسیت نداشت. همچنین این نانوذرات با تغییر ویژگی‌های ساختاری پروتئین آلبومین منجر به تغییر عملکرد آن می‌شوند.  fa_IR
dc.languageفارسی
dc.language.isofa_IR
dc.publisherدانشگاه علوم پزشکی ایرانfa_IR
dc.relation.ispartofمجله علوم پزشکی رازیfa_IR
dc.relation.ispartofRazi Journal of Medical Sciencesen_US
dc.subjectنانوذرات الماسfa_IR
dc.subjectآلبومینfa_IR
dc.subjectسلول سرطان سینه (MCF-7)fa_IR
dc.subjectسلول لنفوسیتfa_IR
dc.subjectسمیت سلول.fa_IR
dc.subjectفارماکولوژیfa_IR
dc.titleبررسی سمیت سلولی نانوذرات الماس بر روی سلول‌های سرطان سینه (MCF-7) و لنفوسیت و میانکنش آنها با آلبومین سرم انسانی با استفاده از روش‌های طیف‌سنجیfa_IR
dc.typeTexten_US
dc.typeپژوهشيfa_IR
dc.contributor.departmentاستادیار، گروه فارماکولوژی، دانشکده پزشکی، دانشگاه علوم پزشکی تهران، ایرانfa_IR
dc.contributor.departmentدکتری تخصصی علوم سلولی کاربردی، گروه علوم سلولی کاربردی، دانشکده پزشکی، دانشگاه علوم پزشکی کاشان، کاشان، ایرانfa_IR
dc.contributor.departmentاستاد، گروه فارماکولوژی، دانشکده پزشکی، دانشگاه علوم پزشکی تهران، ایرانfa_IR
dc.contributor.departmentاستادیار، گروه سم‌شناسی مواد غذایی، پژوهشکده صنایع غذایی و فرآورده‌های کشاورزی، پژوهشگاه استاندارد، کرج، ایرانfa_IR
dc.citation.volume28
dc.citation.issue11
dc.citation.spage1
dc.citation.epage13


فایل‌های این مورد

فایل‌هااندازهقالبمشاهده

فایلی با این مورد مرتبط نشده است.

این مورد در مجموعه‌های زیر وجود دارد:

نمایش مختصر رکورد