بررسی روابط ساختاری اضطراب بیماری کووید-19 بر اساس انعطاف‫پذیری شناختی با نقش میانجی حمایت اجتماعی ادراک‫شده در دانشجویان

Abstract

زمینه و هدف: اضطراب بیماری کووید-19 تهدیدی برای سلامت روان دانشجویان محسوب می­شود و شناسایی عوامل روان­شناختی مؤثر بر آن اهمیت خاصی دارد. پژوهش حاضر با هدف آزمون بررسی روابط ساختاری اضطراب بیماری کووید-19 بر اساس انعطاف­پذیری شناختی با نقش میانجی حمایت اجتماعی ادراک شده در دانشجویان انجام شد. روش­ کار: در این تحقیق توصیفی- همبستگی بر اساس قاعده کامری و لی، تعداد 322 نفر از دانشجویان دانشگاه آزاد اسلامی تهران مرکز از طریق روش نمونه­گیری تصادفی خوشه­ای بصورت آنلاین انتخاب شدند. برای جمع­آوری داده­ها از پرسشنامه­های اضطراب کرونا ویروس، پرسشنامه انعطاف­پذیری شناختی و پرسشنامه حمایت اجتماعی ادراک شده استفاده شد. تحلیل داده­ها با استفاده از مدل­سازی معادلات ساختاری و بوسیله نرم افزارهای آماریspss-27 و AMOS-24 انجام شد. یافته­ ها: مدل کلی پژوهش با داده­های تجربی برازش داشت (0/056=RMSEA). بین انعطاف پذیری شناختی (0/001=p، 0/262-=β) و حمایت اجتماعی (0/001=p، 0/516-β) با اضطراب بیماری کووید-19 ارتباط منفی و معناداری مشاهده شد. با استفاده از روش بوت­استراپ، نقش میانجی حمایت اجتماعی بین انعطاف­پذیری شناختی با اضطراب بیماری تایید شد 0/008=p، 0/338-). نتیجه ­گیری: با توجه به ارتباط معکوس بین میزان اضطراب ناشی از همه‌گیری کووید-19 و انعطاف‫پذیری شناختی و تایید نقش میانجی حمایت اجتماعی در دانشجویان، به ‌نظر می‌رسد بهبود انعطاف پذیری روان شناختی و وجود تمهیدات حمایتی از طرف خانواده و اطرافیان در زمان همه‌گیری کرونا ویروس ضروری باشد.