مروری بر روش های افزایش پایداری پروتئین های نوترکیب دارویی در طول فرایند تولید و نگهداری

Abstract

تولید پروتئین­های دارویی زیست فناور نقش مهمی در مبارزه بر علیه بیماری­ها ایفا می­کند. فرایند تولید پروتئینی­های نوترکیب دارویی مسیری مستقیم نیست، زیرا نیاز به کار فراوان دارد و از سوی دیگر یکی از جنبه­های مهم و قابل توجه در تولید پروتئین­ها بحث پایداری و حلالیت آنها در طول فرایند بیان و خالص سازی است. پروتئین­ها تنها در بازه محدودی از شرایط دمایی و اسیدیته پایدار هستند و بسیار مستعد تخریب فیزیکی و شیمیایی هستند. امروزه راهکارهای مختلفی به منظور افزایش میزان حلالیت و پایداری پروتئین­ها ارایه شده است که شامل تغییرات هدایت شده در ملکول پروتئین و بهینه سازی در دستورالعمل­های بیان، خالص سازی و فرآیند حلالیت پروتئین­ها است که در اغلب اوقات رویکرد اول ممکن و دست یافتنی نیست. این مطالعه مروری به ارائه راهکارهای جهت افزایش پایداری پروتئین­ها در سطوح مختلف می­پردازد، از جمله بررسی تاثیر طراحی سازه بیانی، توالی و دنباله های پروتئینی بر روی پایداری، انتخاب بهینه سلول میزبان و بهبود شرایط بیان نیز مورد بحث قرار می­گیرد، همچنین تاثیر بهینه سازی بافرهای به کار رفته در فرمولاسیون دارویی مانند انتخاب آمینو اسید ها و اسمولایت های مناسب به منظور افزایش پایداری پروتئین و چگونگی تاثیر قند ها و پلی اُل­ها بر روی پایداری پروتئین­ها نوترکیب دارویی نیز مورد بررسی قرار می­گیرد.