• ثبت نام
    • ورود به سامانه
    مشاهده مورد 
    •   صفحهٔ اصلی
    • نشریات فارسی
    • بیهوشی و درد
    • دوره 13, شماره 1
    • مشاهده مورد
    •   صفحهٔ اصلی
    • نشریات فارسی
    • بیهوشی و درد
    • دوره 13, شماره 1
    • مشاهده مورد
    JavaScript is disabled for your browser. Some features of this site may not work without it.

    تأثیر آرام‌سازی پیشرونده عضلانی بر اضطراب و شدت درد در بیماران مبتلابه کووید-19

    (ندگان)پدیدآور
    صبری, وحیدقاسم خانلو, آرزومددلو, محسن
    Thumbnail
    نوع مدرک
    Text
    پژوهشي
    زبان مدرک
    فارسی
    نمایش کامل رکورد
    چکیده
    زمینه و هدف: درد تجربه‌ای چندبعدی است و در مشکلات جسمی و روان‌شناختی مختلفی یکی از نشانه‌های بیماری است. در برخی مطالعه­ها نشان داده‌شده است که افراد مبتلابه کووید-19 بعد از دوره حاد بیماری  مشکلاتی مانند میالژیا سردرد، درد عضلانی و اضطراب  را تجربه می‌کنند.  هدف این مطالعه بررسی تأثیر آرام‌سازی پیشرونده عضلانی بر روی اضطراب، شدت دردو تداخل در فعالیت‌های روزمره است. مواد و روش : این پژوهش  از نوع مطالعه نیمه آزمایشی با طرح پیش‌آزمون-پس‌آزمون با گروه کنترل بود. جامعه پژوهشی بیماران مبتلابه کووید- 19 شهرستان خوی  که تست PCR مثبت دریافت کرده  بودند. از میان آن‌ها 96 نفر را که  شکایت‌هایی مانند، درد عضلانی، سردرد، کمردرد  بدون سابقه تجربه درد به‌طور هدفمند انتخاب شده و به طور تصادفی به دور آزمایشی و کنترل جایگذاری شدند. برای گروه آزمایش تمرینات آرام‌سازی پیشرونده عضلانی در 12جلسه آموزش و تمرین داده شد و از بیماران خواسته شد 60 جلسه 20 دقیقه‌ای در طی 8 هفته تمرین کنند. داده‌ها با استفاده از پرسشنامه‌های  شدت درد و اضطراب بک  در پیش‌آزمون و پس‌آزمون جمع‌آوری شدند. بعد از جمع‌آوری داده‌ها ، برای کنترل تأثیر پیش‌آزمون از  آزمون تحلیل کوواریانس چند متغیره در نرم‌افزار 26SPSS- استفاده‌شده است. یافته­ها: آزمون لوین نشان‌دهنده برقرار همگنی واریانس‌ها  است(سطح معناداری از 11/0 تا 58/0)؛ پس می‌توان از تحلیل کوواریانس استفاده کرد.  تحلیل  نمرات اضطراب، شدت درد، تداخل در فعالیت‌های روزمره در هر دو گروه روند کاهشی  است، و تفاوت نمرات مؤلفه‌های اضطراب، شدت درد، تداخل در فعالیت‌های روزمره در بین دو گروه بیماران آزمایشی و کنترل در سطح 01/0> P معنادار است. اندازه اثر به‌دست‌آمده برای  آرام‌سازی پیشرونده عضلانی در کاهش شدت درد تجربه‌شده 65/0 ، کاهش تداخل  درد در فعالیت‌های روزمره 71/0 و برای اضطراب 78/0 به‌دست‌آمده بود که نشان‌دهنده اندازه اثر متوسط آرام‌سازی عضلانی برای هر سه مؤلفه است. نتیجه‌گیری: یافته های این پزوهش نشان می دهد  که تمرین آرام‌سازی پیشرونده عضلانی به‌طور معنادار و مؤثری می‌تواند اضطراب، شدت درد و تداخل در انجام کارهای روزمره را کاهش دهد. تمرینات آرام‌سازی پیشرونده عضلانی با تحریک اعصاب سمپاتیک می‌توانند اضطراب و استرس بیماران را کاهش داده و کاهش استرس به‌نوبه خود می‌تواند منجر به کاهش تجربه ادراک درد می شود. پس در کنار درمان‌های دارویی برای کاهش اضطراب ، شدت درد می‌توان از آرام‌سازی پیشرونده عضلانی استفاده کرد.  
    کلید واژگان
    آرام‌سازی پیشرونده عضلانی
    اضطراب
    شدت درد
    کووید-19
    مديريت درد مزمن

    شماره نشریه
    1
    تاریخ نشر
    2022-04-01
    1401-01-12
    ناشر
    انجمن رژیونال آنستزی و درد ایران

    شاپا
    2228-6659
    2322-3324
    URI
    http://jap.iums.ac.ir/article-1-5628-fa.html
    https://iranjournals.nlai.ir/handle/123456789/917149

    مرور

    همه جای سامانهپایگاه‌ها و مجموعه‌ها بر اساس تاریخ انتشارپدیدآورانعناوینموضوع‌‌هااین مجموعه بر اساس تاریخ انتشارپدیدآورانعناوینموضوع‌‌ها

    حساب من

    ورود به سامانهثبت نام

    آمار

    مشاهده آمار استفاده

    تازه ترین ها

    تازه ترین مدارک
    © کليه حقوق اين سامانه برای سازمان اسناد و کتابخانه ملی ایران محفوظ است
    تماس با ما | ارسال بازخورد
    قدرت یافته توسطسیناوب