تأثیر ویژگی‌های شخصیتی و سبک زندگی بر اضطراب کرونا و افسردگی در دوران شیوع کرونا

Abstract

مقدمه: اعمال محدودیت و­ قرنطینه خانگی باهدف کاهش سرایت­پذیری طی بیماری­های همه­گیر می­تواند منجر به کاهش تعاملات اجتماعی و مشکلات بهداشت روان ازجمله، افسردگی و اضطراب ‌شود؛ هدف از پژوهش حاضر بررسی تأثیر ویژگی‌های شخصیتی و سبک زندگی بر اضطراب کرونا و افسردگی در دوران شیوع کرونا در میان ساکنان شهر نجف‌آباد است. روش بررسی: روش پژوهش از نوع توصیفی- همبستگی بود و جامعه آماری را تمامی افراد 18 تا 60 ساله ساکن شهر نجف‌آباد تشکیل دادند. با استفاده از نمونه­گیری در دسترس نمونه‌ای متشکل از 225 نفر، به‌صورت اینترنتی در پژوهش شرکت کردند و داده‌های 217 پرسشنامه تحلیل شد. برای گردآوری داده‌ها از مقیاس‌های، ویراست دوم افسردگی بک BDI-II، اضطراب کرونا CDAS، فرم کوتاه ویژگی‌های شخصیتی 60 NEO-FFI- و سبک زندگی ارتقادهنده سلامت والکر HPLPII استفاده شد. تحلیل داده‌ها با استفاده از رگرسیون چندگانه و با نرم‌افزار آماری spss، انجام گرفت. یافته­ها: یافته‌ها نشان داد ویژگی­های شخصیتی روان­آزرده­گرایی و برون­گرایی، با افسردگی و اضطراب کرونا به ترتیب همبستگی مثبت و منفی دارند و پیش­بینی­کننده­ی افسردگی و اضطراب هستند. ویژگی موافق بودن نیز با اضطراب کرونا همبستگی منفی داشته و پیش­بین معنی­دار آن است. بین خرده مقیاس‌های سبک زندگی، خودشکوفایی و ورزش با افسردگی و مسئولیت­پذیری در سلامت با اضطراب کرونا همبستگی منفی داشته و پیش­بینی­کننده­های معنی­دار افسردگی و اضطراب کرونا هستند. نتیجه‌گیری: با توجه به تأثیر متغیرهای شخصیتی و سبک زندگی بر افسردگی و اضطراب کرونا در دوران شیوع بیماری؛ مداخلات متمرکز بر این مؤلفه‌ها می‌تواند جهت ارتقای سطح سلامت روان جامعه مؤثر واقع گردد.