کمال گرایی در کارورزان رشته پزشکی عمومی دانشگاه علوم پزشکی گیلان در سال 1400

Abstract

زمینه: کمال گرایی دارای جنبه های مثبت و منفی است که می تواند پیامدهای متفاوتی در زمینه فردی و تحصیلی دانشجویان به همراه داشته باشد. هدف: مطالعه حاضر با هدف بررسی نمره کمال گرایی و نقش عوامل جمعیت شناختی در دانشجویان کارورز رشته پزشکی عمومی انجام شد. روش‌ها: این پژوهش مقطعی در جامعه آماری کارورزان رشته پزشکی عمومی دانشگاه علوم پزشکی گیلان در سال 1400 انجام شد. 200 نفر از این افراد به روش در دسترس در این مطالعه شرکت کردند و به پرسش‌نامه جمعیت شناختی و مقیاس کمال گرایی چند بعدی پاسخ دادند. آزمون های آماری تی مستقل و یو من ویتنی با نرم افزار SPSS نسخه 19 انجام شدند. یافته‌ها: نرخ مشارکت 5/84 درصد بود (169 نفر). نمره کمال­گرایی منفی و مثبت به ترتیب (2/12±4/62) و (5/5±1/45) گزارش شد. دانشجویان در سنین کمتر از 25 سال، نمره بیشتری در زیرمقیاس نگرانی درباره اشتباه ها داشتند (0/002=P). دانشجویان پسر نمرات بیشتری در انتظارات والدینی (0/002=P) و معیارهای شخصی (0/044=P) داشتند. دانشجویان متأهل، نمرات بیشتری در انتظارات والدینی (031/0=P) و انتقادگری والدینی (002/0=P) و نمره کمتری در معیارهای شخصی (002/0=P) داشتند. دانشجویان با سابقه بیماری جسمانی، نمره بیشتری در معیارهای شخصی (0/006=P) و نمره کمتری در سازماندهی (0/045=P) داشتند. در دانشجویان متأهل،کمال‌گرایی منفی بیشتر (0/018=P) و کمال‌گرایی مثبت کمتر (0/018=P) گزارش شد. نتیجه‌گیری: نمره کمال گرایی منفی در سطح متوسط و کمال گرایی مثبت در سطح بالا قرار دارد و عوامل جمعیت شناختی مانند سن پایین، جنسیت و وضعیت تأهل بر مؤلفه های کمال گرایی مؤثر بودند.